درمان اختلالات بلع به چه صورت می باشد؟ علائم اختلالات بلع چیست؟ در مورد نحوه بلعیدن و خوردن غذا کمی فکر کنید. همه ی ما ابتدا باید خوراکی یا نوشیدنی مدنظر را وارد دهان کنیم. می توانید از چنگال، قاشق یا حتی دستان خود برای این کار استفاده کنید. سپس خوراکی را می جویم یا […]
درمان اختلالات بلع به چه صورت می باشد؟ علائم اختلالات بلع چیست؟ در مورد نحوه بلعیدن و خوردن غذا کمی فکر کنید. همه ی ما ابتدا باید خوراکی یا نوشیدنی مدنظر را وارد دهان کنیم. می توانید از چنگال، قاشق یا حتی دستان خود برای این کار استفاده کنید. سپس خوراکی را می جویم یا نوشیدنی را کمی مزه می کنیم. همه ما گاهی در بلعیدنمان به مشکلاتی دچار می شویم. ممکن است در جویدن یک تکه گوشت بزرگ مشکل داشته باشیم، یا مثلا برای پایین بردن غذا کار سختی پیش رو داشته باشیم. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره تشخیص و درمان اختلالات بلع ادامه این مقاله از بیماری های گوش،حلق و بینی را مطالعه نمایید.
حتما برای شما نیز پیش آمده که نوشیدنی که می خورید به مسیر اشتباهی رفته و باعث سرفته کردن یا احساس خفگی شود. شخصی که دچار درمان اختلالات بلع باشد، تمام این مشکلات را بطور مداوم تجربه خواهد کرد. مجموعه این اختلالات را دیفاجیا نیز می نامیم. بلعیدن در سه مرحله یا فاز اتفاق می افتد. مشکلِ مورد بحث یا اختلالات بلع، می تواند در هریک از این مراحل اتفاق بیفتد. این مراحل شامل:
درمان اختلالات بلع به دو موضوع بر می گردد:
همچنین بلعیدن در 4 مرحله اتفاق می افتد:
همانطور که گفته شد مشکلات مربوط به بلعیدن و اختلالات بلع می تواند به دو بخش یا قسمت تقسیم شود: مشکلات مربوط به حلق ( که شامل سه مرحله اول می شود) و مشکلات مربوط به مِری.
این نوع از مشکلات بدلیل اختلال در اعصاب و عضلات گلو اتفاق می افتند. در واقع این اختلالات عضلات را ضعیف کرده و فرد نمی تواند بدون سرفه کردن یا خفگی غذا بخورد. دلایل بروز مشکلات مربوط به حلق ابتدا به مواردی بر می گردد که سیستم عصبی را تحت تاثیر قرار می دهد؛ مثل:
مشکلات حلقیِ بلعیدن می تواند به مواردی مثل سرطان مری، سر یا گردن نیز برگردد. همچنین مواردی مثل انسداد در قسمت بالایی حلق یا گلو، و یا وجود کیسه هایی کوچک که غذا را به خود جذب می کنند نیز می تواند در بروز مشکلات حلقوی تاثیرگذار باشد.
این مشکلات در واقع همان احساسی ست که انسان فکر میکند چیزی در گلو گیر کرده است. علل این مشکلات نیز شامل موارد زیر می شود:
اسپاسم در قسمت پایینی مری، مثل اسپاسم های پراکنده یا ناتوانی در عضله تنگ کننده ی مری در آزاد شدن و راحت شدن
تنگی در قسمت پایینی مری بدلیل باریک و تنگ شدن متناوب حلقه مری
تنگی مری بدلیل رشد یا وجود زخم
وجود اشیا خارجی در مری یا گلو
تورم یا تنگی مری بدلیل التهاب ریفلاکس (بیماری برگشت غذا به مری)
بافت زخم بدلیل التهاب مزمن مری یا درمان های پس از پرتودرمانی
براساس یافته های بنیاد ملی ناشنوایی و سایر اختلالات ارتباطی، 50 جفت عضله و عصب وجود دارند که به انسان برای بعیدن کمک می کنند. به عبارت دیگر اعضای زیادی وجود دارند که اگر هریک به درستی کارشان را انجام ندهند می تواند در بلعیدن غذا برای فرد مشکل پیش بیاید. بعضی از این موارد به شرح زیر است:
این علائم وقتی رخ می دهند که محتویات معده به مری برگشته و این باعث بروز علائمی مثل سوزش قلب، درد معده و آروغ زدن بشود.
این احساس در واقع احساس سوزش در سینه است که معمولا با مزه تلخی در دهان یا گلو حس می شود.
در این موارد عضوی به نام اپی گلوتیت یا همان دریچه ی نای بافتی ملتهب را به خود می بیند. این مشکل را می توان تا حدود زیادی برای سلامتی خطرناک دانست و از آن به عنوان مورد پزشکیِ اورژانسی یاد کرد. در برخی از موارد حتی انجام درمان های بسیار فوری نیز مورد نیاز می باشد.
تیروئید غده ای ست که در گردن فرد دقیقا زیر برآمدگی گلو مشاهده می شود. شرایطی که در آن تیروئید فرد شروع به بزرگتر شدن می کند را به عنوان گواتر میشناسیم.
در این بیماری مری فرد ملتهب می شود که علت آن می تواند رفلاکس معده یا دیگر داروها باشد.
این سرطان هنگامی اتفاق می افتد که یک تومور سرطانی در مسیر مری شکل بگیرد که این باعث بروز مشکل در فرآیند بلعیدن توسط فرد می شود.
این سرطان نیز وقتی برای فرد رخ می دهد که سلول های سرطانی در پوشش های معده شکل بگیرد. از آنجایی که تشخیص این بیماری دشوار است، لذا معمولا تا زمان پیشرفت وجود آنرا حدس زد.
این نوع تبخال بدلیل ویروس تبخال نوع 1 رخ می دهد. این عفونت می تواند باعث درد در سینه و دشواری در بلعیدن فرد شود.
این ویروس که به آن تبخال دهانی نیز گفته می شوددر واقع همان عفونت اطراف دهان است که به دلیل ویروس هرپس سیمپلکس رخ می دهد.
برامدگی تیروئید در واقع تکه ای کوچک است که می تواند درون غده تیروئید فرد رشد کند. این برامدگی می تواند تنها باشد یا درون خود مایع داشته باشد. همچنین فرد می تواند یک برامدگی یا دسته ای از انها را داشته باشد.
این بیماری عفونی که به آن بیماری بوسه نیز می گویند، در واقع به مجموعه ای از علائم اشاره دارد که به آنها ویروس اپستین – بار نیز می گویند.
گزیده شدن بوسیله مار سمی یکی از مواردی ست که حتما باید به عنوان مورد پزشکی فوری بررسی شود. باید بدانید حتی نیشِ یک مار بی خطر نیز ممکن است به ایجاد یک واکنش آلرژیک یا عفونت شود.
علائم عمومی درمان اختلالات بلع می تواند شامل موارد زیر باشد:
همچنین ممکن است هنگام غذا خودن احساس شرمندگی داشته باشید و لذا تصمیم بگیرید که تنها غذایتان را بخورید.
اختلالات بلع منجر به ایجاد برخی از علائم آزاردهنده می شوند. اگر شما نیز در فرایند بلعیدن اختلالی داشته باشید؛ ممکن است این اختلال به شکل تنها ( مثل احساس درد) بوده و یا چند نوع از علائم را همزمان تجربه کنید ( مثل احساس مشکل در هنگام شروع بلع و سرفه کردن در حین بلعیدن غذا). از انجایی که برخی از این علائم می توانند خطرناک و جدی باشند، لذا مهم است که پزشک تشخیصی صحیح از مشکل داشته باشد. علائم اختلالات بلع شامل موارد زیر می شوند:
علائم دیگر اختلالات بلع ممکن است شامل موارد زیر باشد:
اینکه خود فرد علائم موجود را به یک اختلال ارتباط دهد امری دشوار به نظر میرسد. یک متخصص گوارش با تجربه به طور ویژه برای تشخیص انواع اختلالات بلع آموزش دیده است و کافیست برای درمان به وی مراجعه کنید. بهتر است در صورت بروز هر یک از علائم مذکور اختلالات بلع با پزشک متخصص مشورت کنید.
برای تشخیص اختلالات بلع، احتمالاً پزشک دو یا چند آزمایش زیر را انجام خواهد داد:
در این آزمایش پزشک از یک دوربین به نام آندوسکوپ برای رویت حنجره استفاده می کند. با استفاده از یک آندوسکوپ انعطاف پذیر، که یک دوربین انعطاف پذیر کوچک است، پزشک می تواند ابتدا تا انتهای بینی و نیز پشت گلو را ببیند. همچنین با استفاده از یک آندوسکوپ کمی سخت تر، دوربینی با سایز کمی بزرگتر اما همچنان کوچک، می توان تمام دهان را معاینه کرد. در هر دو نوع آندوسکوپ از منابع نوری به نام چراغ های بارقه استفاده می شود که به پزشکان اجازه می دهد حنجره را با وضوح بیشتر مشاهده کنند و باید بدانید انجام هر دو آزمایش تنها چند دقیقه طول می کشد.
در مانومتری مری انقباضات ریتمیک عضلانی و هماهنگی و نیز نیرویی که توسط عضلات هنگام بلع اعمال می شود را اندازه می گیرد. در این آزمایش، یک لوله نازک و انعطاف پذیر (کاتتر) که در آن سنسور نیز وجود دارد از طریق بینی عبور داده می شود، به مری وارد شده و پس از ان وارد معده خواهد شد.( برای انجام این تست گلو و بینی بی حس خواهند شد). همچنین از بیمار خواسته می شود در حین ازمایش جرعه های کوچکی اب بنوشد.
در طی این آزمایش از بیماران خواسته می شود خوراکی هایی که با باریم پوشانده شده را بخورند، باریم یک خمیر سفید است که در ازمایش اشعه ایکس روشن شده و خودنمایی میکند. این موضوع به پزشک معاینه این امکان را می دهد که بررسی کند این مواد با چه کیفیتی در دهان، حلق و مری حرکت می کنند. این آزمایش نشان می دهد که آیا اسفنکتر (عضله منقبض کننده) فوقانی مری به حالت انبساط یا استراحت در می آید یا خیر و یا اینکه آیا مسیر مواد غذایی یا مایعات حین عبور از مری مسدود است یا خیر.
یک آزمایش ابزاری ست که به پزشک اجازه می دهد تا مواد غذایی و مایعات خورده شده را هنگام عبور از گلو مشاهده کند. پزشکان یک دوربین فیبروپتیکی قابل انعطاف کوچک را از طریق بینی عبور داده و آن را بالای حنجره نگه می دارند تا بدینوسیله فرآیند بلعیدن فرد را مشاهده کنند.
برخی از مشکلات و اختلالات بلع بلع قابل پیشگیری نیستند و نیاز هست تا درمان شوند. یک آسیب شناس یا پاتولوژیست تشخیص فرآیند بلع را رصد کرده و تشخیص لازم برای مشکل شما را انجام خواهد داد. پس از اتمام ارزیابی، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
متخصص آسیب شناسی، تمرینات و راهکارهایی را برای کمک به تقویت عضلات درگیر در بلع، ایجاد هماهنگی مجدد در زمان بندی بلع، و نیز بوجود آوردن یک فرایندی ایمن و موثر در بلع ارائه می دهد.
در این رویکرد کاملاً فردی ، پزشک اصلاحات مختلف در رژیم را به بیمار توصیه می کند که این تغییرات ممکن است شامل مایعات غلیظ، خوردن پوره و غیره باشد.
در موارد حاد، اختلالات بلع می تواند منجر به ناتوانی در خوردن یا نوشیدن مورد نیاز برای حفظ تغذیه مناسب شود. در این موارد ، از لوله تغذیه استفاده می شود.
اما اگر مشکلات و اختلالات بلع بلع ادامه دار باشد، می تواند منجر به ایجاد سوء تغذیه و کم آبی بدن بخصوص در افراد جوان و مسن تر شود. عفونتهای مکرر تنفسی و ذات الریه نیز جزو موارد محتمل است. همه این عوارض جدی و خطرناک هستند و باید به طور قطعی درمان شوند. اگر مشکل بلع شما ناشی از سفت یا جمع شدن مری باشد، ممکن است روشی به نام گشادی مری (esophageal expansion ) برای باز کردن مری استفاده شود. در طی این روش ، یک بالن کوچک در مری قرار می گیرد تا آن را بازتر کند. بعد از مدتی این بالن برداشته میشود.
اگر بافتهای غیر طبیعی در مری رشد کرده و مشاهده شوند، ممکن است برای برداشتن آنها عمل جراحی ضروری باشد. همچنین ممکن است از جراحی برای از بین بردن بافت زخمی نیز استفاده شود. اگر ریفلاکس معده یا زخم معده دارید، ممکن است برای از بین بردن این بافتها داروهایی برای شما تجویز شود و به رعایت رژیم غذایی برای درمان رفلاکس تشویق شوید. در موارد حاد ممکن است فرد در بیمارستان بستری شده و از طریق لوله تغذیه به او غذا داده شود. این لوله مخصوص مستقیم داخل معده می رود و به نوعی می توان گفت مری را دور می زند. همچنین ممکن است لازم باشد تا برای بهبود مشکل بلع اصلاحاتی در رژیم غذایی ایجاد شود. این کار مانع از کم ابی بدن و سوء تغذیه می شود.
دیسفاژی می تواند لذت خوردن و نوشیدن را از فرد بگیرد و یا منجر به عوارض شدیدتری مانند سوء تغذیه، کاهش وزن و کم آبی شود. علاوه بر این، اگر به هنگام خوردن مایعات یا مواد جامد به مسیر تنفس وارد شوند، مواردی مثل مشکلات تنفسی، ذات الریه، برونشیت یا سایر عفونت ها ممکن است برای فرد اتفاق بیفتد.
آینده مبتلایان به دیسفاژی یا اختلالات بلع عصبی بستگی به نوع مشکلی که در بلع غذا تجربه می کنند و نیز سیر اختلال عصبی که آن را تولید می کند، دارد. در بعضی موارد، دیسفاژی با انجام اصلاحاتی در رژیم غذایی یا سایر روشهای غیر تهاجمی می تواند تا حدی یا حتی بطور کامل اصلاح شود. در برخی دیگر از موارد، به ویژه هنگامی که دیسفاژی باعث ورود غذا به مسیر تنفس و جلوگیری از تغذیه مناسب و کاهش وزن شود، ممکن است نیاز به استفاده از روش های تهاجمی مانند لوله تغذیه باشد. برای مبتلایان به اختلالات عصبی ضایع کننده مزمن (اختلالاتی که به نئورون های محرک آسیب میزنند؛ مثل پارکینسون)، اختلال دیسفاژی باید به شکل جداگانه و مجزا درمان شود.
در ادامه برخی از انواع آزمایشاتی که یک پزشک ممکن است برای ارزیابی موارد مشکوک به دیسفاژی یا اختلالات بلع ترتیب دهد را بررسی می کنیم:
در اینجا بیمار 150 میلی لیتر آب قورت می دهد و زمان لازم برای بلع آب و همچنین دفعات مورد نیاز بلعیدن ثبت می شود.
این آزمایش همانطور که گفته شد نوعی از آزمایش بلع باریم است که در آن بیمار غذا یا نوشیدنی مخلوط شده با باریم مصرف می کند و سپس پزشک با کمک اشعه ایکس ری مسیر حرکتی باریم را دنبال کرده و مورد بررسی قرار میدهد. این روش معمولاً حدود سی دقیقه طول می کشد.
برای این آزمایش، کاتتر با سنسورهای فشار از مری عبور داده شده و این کار برای بررسی عملکرد مری انجام می شود. همچنین می توان یک لوله را داخل مری وارد کرد تا بتوان میزان اسیدی که از معده برگشت داده می شود را مورد تحلیل کرد.
که از آن به عنوان آندوسکوپی معده نیز یاد می شود؛ در این روش آندوسکوپ از مری وارد می شود و برای ضبط تصاویر مورد استفاده قرار می گیرد. این معاینه اغلب می تواند وجود بافت اسکار یا برآمدگی های ناشی از ریفلاکس اسید را نشان دهد.
اگر كودكان مبتلا به دیسفاژی یا اختلالات بلع به اندازه كافی غذا نخورند، ممكن است مواد مغذی لازم برای رشد جسمی و روانی را دریافت نكنند. کودکانی که در خوردن غذا مشکل دارند، ممکن است زمانِ مختص وعده های غذایی به نوعی استرس زا بدانند، که این می تواند منجر به ایجاد مشکلات رفتاری شود.
گاهی دیسفاژی یا اختلالات بلع می تواند منجر به بروز مشکلات بعدی نیز بشود. یکی از شایع ترین مشکلات سرفه یا خفگی است، یعنی وقتی که غذا از “مسیر اشتباه” پایین رفته و راه تنفس شما را مسدود می کند. این امر می تواند منجر به بروز عفونت های قفسه سینه شود، مانند پنومونی آسپیراسیون، که نیاز به انجام درمان فوری پزشکی دارد. این مشکل می تواند بعد از استنشاقِ اتفاقیِ چیزی مانند یک قطعه کوچک غذا ایجاد شده یا بدتر شود. علائم هشدار دهنده این اختلال عبارتند از:
اگر شما یا شخصی که از او مراقبت می کنید، به دیسفاژی یا اختلالات بلع مبتلا هستید و این علائم را مشاهده کردید، سریعاً با پزشک خود تماس بگیرید و یا مراتب را به اورژانس انتقال دهید. ابتلا به دیسفاژی ( اختلالات بلع ) به این معنی است که فرد به دلیل ترس از خفگی، از خوردن و آشامیدن خودداری می کند و این می تواند منجر به ایجاد مشکلاتی همچون سوء تغذیه و یا کم آبی برای وی شود. دیسفاژی یا اختلالات بلع همچنین می تواند بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد زیرا ممکن است شما را از لذتی که هنگام خوردن غذا می برید و یا حضوری که در مناسبت های اجتماعی دارید، باز دارد.
موارد زیر عوامل خطر اختلالات بلع است:
به دلیل پیری و ساییدگی طبیعیِ مری و احتمال بیشتر وقع اختلالات خاص مانند سکته مغزی یا بیماری پارکینسون، افراد مسن بیشتر در معرض خطر بلع هستند. اما با این وجود نمی توان دیسفاژی یا اختلالات بلع را به عنوان یک نشانه ی عادی از پیری تصور کرد.
افرادی که دارای اختلالات سیستم عصبی هستند، احتمالاً در بلع مشکل خواهند داشت.
اگرچه نمی توان به شکل کامل از مشکلات اختلالات بلع جلوگیری کرد، اما می توانید با آرام خوردن غذا و جویدن خوب، خطر ابتلا به مشکل بلع را تا حدودی کاهش دهید. تشخیص زودرس و درمان مؤثر بیماری ریفلاکس معده می تواند خطر ابتلا به دیسفاژی را (که مربوط به تنگی مری باشد)کاهش دهد.
برای این که این فرآیند به خوبی پیش برود، بدن باید چرخه تنفس را با عمل بلعیدن هماهنگ کند. باید بدانید بلعیدن تنفس را به طور موقت قطع می کند. لحظه بلعیدن، نیاز هست لحظه لحظه نفس بگیرید تا با این کار مسیر عبور هوا را ببندید (این مانع از ورود هر ماده غذایی یا مایعات به ریه ها می شود). چرخه معمول بدین صورت است: بلعیدن یک فرایند بسیار پیچیده است که شامل ایجاد هماهنگی بین بیش از 26 ماهیچه و 6 عصب می شود. ما روزانه حدود 600 بار عمل بلع را انجام می دهیم و جالب است بدانید الگوی طبیعی بلع به حدی سریع اتفاق می افتد که بیش از چند ثانیه به طول نمی انجامد.
شش ها را خالی کنید – برای راه تنفسی نفس را تقریباً بین 1 – 1.5 ثانیه نگه دارید- عمل بلعیدن یا قورت دادن را انجام دهید- کمی دیگر نفس را بیرون دهید- نفس بکشید (شش ها را پُر کنید)- این چرخه را تکرار کنید. افرادی که مشکل تنفسی دارند ممکن است بعد از بلع به جای بیرون دادن نفس، آنرا به داخل بدهند. این می تواند خطر استنشاق غذا و نوشیدنی در مجاری تنفسی را افزایش دهد (شیکر و همکاران 1992). علاوه بر این ، اگر در سرفه کردن شدید دچار مشکل هستید، ممکن است در صورت ورود مواد خوراکی به مسیر اشتباه، توانایی شما در محافظت کافی از مجاری تنفسی تان کاهش یابد.
مشکلات تنفسی همیشه به افزایش احتمال بازگرداندن غذا و نوشیدنی از معده ارتباط داده شده است. (به این مورد ریفلاکس گفته می شود اما معمولاً به عنوان سوء هاضمه نیز از آن یاد می کنند). بعضی اوقات این مواد می تواند از معده بیرون آمده و از لوله غذا وارد مجاری تنفسی شود. در این مواقع ممکن است فرد احساس نفخ یا آروغ زدن کند. همچنین ممکن است باعث سوزش در مجاری تنفسی یا سرفه شود. افزایش میزان تنفس انرژی بیشتری از فرد می گیرد و این عضلات را با سرعت بیشتری خسته می کند. اگر خسته شده اید یا احساس ضعف می کنید ممکن است متوجه شده باشید که برای تکمیل وعده های غذایی خود مدت زمان بیشتری نیاز دارید و یا حتی ممکن است کمتر بخورید و بنوشید. این امر ممکن است برای فرد به معنای از دست دادن مواد مغذی مهم و یا کاهش وزن باشد. نشانه هایی از اینکه ممکن است دچار اختلال عملکرد تنفسی شده باشید:
افزایش تنگی نفس در طول وعده های غذایی.
اگر می توانید اکسیژن را از طریق بینی وارد بدن کنید، این کار هنگام خوردن و آشامیدن بسیار مطلوب به نظر می رسد. اگر از ماسک صورت استفاده می کنید، کمک گرفتن از دیگری در زمان وعده های غذایی می تواند کار را برای شما آسان تر کند. با مسواک زدن به موقع دندان ها و لثه هایتان (و یا دندان های عاریه) و تمیز نگه داشتن آنها، اطمینان حاصل کنید که دهانتان همیشه مرطوب و پاکیزه است- تا بدینوسیله باکتری های ایجاد شده در دهان را کاهش دهید. در صورت نیاز به محصولات جایگزینِ بزاق، با پزشک خود مشورت کنید. بسیار مهم است که کاملاً صاف بنشینید، اگر حس می کنید برای رسیدن به این مهم، به کمک دشخص دیگری نیاز دارید حتما این کار را انجام داده و از دیگری کمک بخواهید.
اگر ترشحاتی در گلو / پشت دهان شما گیر کرده است ، سعی کنید ابتدا با سرفه آنها را خارج کنید. در صورت نیاز به کمک برای پاک کردن این ترشحات، از یک پرستار کمک بگیرید. اگر از دندان عاریه استفاده می کنید، مطمئن شوید که به خوبی اندازه دهانتان و نیز راحت باشد، چراکه در صورت شل یا مناسب نبودن، ممکن است مشکلات بیشتری را ایجاد کند. اطمینان حاصل کنید که به کارد و چنگال و نیز مواد غذایی مورد نیاز خود دسترسی آسان دارید. داشتن محیطی آرام و راحت در هنگام وعده های غذایی بسیار مهم خواهد بود؛ لذا هر گونه موسیقی و تلویزیون را خاموش کرده و از صحبت کردن هنگام خوردن و آشامیدن خودداری کنید. سعی کنید تا حد ممکن حین غذا خوردن کل بدن را آرام نگه دارید. اطمینان حاصل کنید که قبل از خوردن و آشامیدن به خوبی استراحت کرده اید. توجه داشته باشید که آماده سازی غذا ممکن است کمی خسته کننده باشد. اگر بسیار نفس می کشید ، از یک پزشک متخصص مشاوره بگیرید زیرا خوردن و نوشیدن در این شرایط بسیار مشکل بنظر می رسد.
بسته به وضعیت هر فرد، اصلاح رژیم غذایی می تواند یک گام ضروری در درمان بیماری دیسفاژی یا اختلالات بلع باشد، به ویژه هنگامی که ناهنجاری اساسی عملکردی دارد. ممکن است استفاده از غذاهای نرم یا پوره شده به فرد توصیه شود.
فیزیوتراپی ممکن است یکی از بخش های مهم درمان برای برخی از بیماران اختلالات بلع باشد. اقدامات درمانی ممکن است شامل توصیه هایی از قبیل:
همچنین ممکن است یک آسیب شناس گفتار درمانی عضوی از تیم ارزیابی و درمان باشد و بتواند در تجویز تمرینات توان بخشی برای عضلات دهان و زبان به فرد کمک کند. در صورت بروز علائم رفلاکس معده به دستگاه گوارش (GERD)، مواردی مثل جلوگیری از خوردن غذا قبل از خواب، ترک سیگار، حفظ حالت صاف پس از مصرف غذا و نیز استفاده از برخی داروهای خاص ممکن است به تسکین علائم در فرد کمک کند.
اختلالات بلع فقط تا حد و اندازه ای قابل پیشگیری ست که دلیل اساسیِ ایجاد آن قابل پیشگیری باشد. بسیاری از بیماریهای مزمن عصبی و عضلانی قابل پیشگیری نیستند. با استفاده از دارو می توان علائم و عوارض GERD را به حداقل رساند یا از آن جلوگیری کرد.
دیسفاژی می تواند منجر به آسپیراسیون شود، که در آن مواد غذایی یا مایعات به داخل نای و ریه ها وارد می شوند. آسپیراسیون مواد غذایی و مایعات ممکن است باعث ذات الریه و یا سایر مشکلات ریوی جدی شود. کودکان مبتلا به اختلالات بلع معمولاً در خوردن مقدار مشخص غذا مشکل دارند و این منجر به تغذیه ضعیف آنها و نیز عدم افزایش وزن یا رشد مناسب می شود. ارزيابي و درمان از اهميت بسياري برخوردار است، زيرا خطر بروز عواقب نامطلوب مثل مقاومت دهانی و فیزیکی برای خوردن خوراکيها و مايعات و نيز مقاومت رفتاري در هنگام غذا خوردن یاد کرد. علاوه بر این تشخیص به موقع اختلال عملکرد بلع و مدیریت آن، باعث کاهش خطر آسپیراسیون (ورود مواد غذایی یا مایعات به مجاری تنفسی) می شود.
میزان مصرف غذا و مطابق آن وزن را ارزیابی کنید. کاهش وزن اغلب به دیسفاژی مربوط می شود اما ممکن است به دلیل ضعف اندام فوقانی یا خستگی عمومی بدن نیز باشد. متخصص تغذیه می تواند راهکارهایی را برای مدیریت این کار ارائه دهد، از جمله تغییر الگوهای غذایی (مانند خوردن کم یا زیاد). مراجعه به موقع برای دریافت مشاوره و ادامه دادن رژیم غذایی بسیار مفید است. متخصص گفتار درمانی نیز می تواند توانایی خوردن و بلع را ارزیابی کرده و بر تغییرات نظارت داشته باشد. وی ممکن است پیشنهاد تغییر غلظت رژیم و/یا تجویز ضخیم کننده مایعات را به بیمار بدهد. فیزیوتراپیست یا کاردرمانگر نیز می تواند در مورد حمایت از سر و موقعیت بدنی هنگام غذا خوردن مشاوره دهد.
دیسفاژی یا اختلالات بلع اغلب در افرادی که بیش از 40 سال سن دارند رخ می دهد . در حالی که دیسفاژی را می توان به موارد مختلفی نسبت داد، لیکن باید دانست یکی از شایع ترین دلایل آن ریفلاکس اسید است که در اثر بیماری ریفلاکس معده (GERD) ایجاد می شود. رفلاکس مزمن اسیدهای معده به مری می تواند گلوی بیمار را تحریک کند. در موارد حاد، این موضوع می تواند باعث دیسفاژی شود و در نتیجه بافت اسکار (زخم) می تواند در مری ایجاد شود. این بافت زخم می تواند مری را باریک کرده که از به عنوان تنگی مری یاد می شود. در بعضی موارد ، دیسفاژی آسیب مری می تواند دلیل مستقیم دیسفاژی باشد. پوشش مری می تواند مانند بافتی که روده شما را حفظ می کند تغییر کند. از این شرایط به نام «مری بارت» یاد می شود.
اختلالات بلع می تواند ترسناک باشد، اما لزوما همیشه یک بیماری مزمن نیست. پزشک خود را در مورد هرگونه مشکل در بلع و سایر علائمی که از رفلاکس معده تجربه می کنید آگاه کنید. مشکل در بلع با رفلاکس را می توان با داروهای تجویز شده برای کاهش اسید معده درمان کرد.