بسیاری از مردم فیلمهای ترسناک را دوست دارند، برخی نیز نمیتوانند آنها را تحمل کنند. مطمئنا تماشای یک فیلم هیجانانگیز خوب است اما فیلم قاتلی که همه را با ساطور میکشد، چطور؟ دکتر مادلین ویلیام، روانشناسی که بیماران خود را ازطریق اپلیکیشن سلامت از راه دور LiveHealth Online تحت درمان قرار میدهد، در اینباره میگوید: […]
بسیاری از مردم فیلمهای ترسناک را دوست دارند، برخی نیز نمیتوانند آنها را تحمل کنند. مطمئنا تماشای یک فیلم هیجانانگیز خوب است اما فیلم قاتلی که همه را با ساطور میکشد، چطور؟
دکتر مادلین ویلیام، روانشناسی که بیماران خود را ازطریق اپلیکیشن سلامت از راه دور LiveHealth Online تحت درمان قرار میدهد، در اینباره میگوید:
چندین تیپ شخصیتی وجود دارد که شاید افراد خاصی را بهسمت تجربهای که یک فیلم ترسناک میتواند فراهم کند، جذب میکند. افرادی که فیلمهای ترسناک را دوست دارند، شاید از همدلیکردن با شخصیتهای پیچیدهای که اغلب در این نوع از فیلمها نمایش داده میشوند، لذت ببرند؛ درحالیکه دیگران ممکن است از تحریک و تعلیق بیش از حد فیلمهای ترسناک لذت ببرند. برخی از افراد نیز از مشاهدهی این موضوع که بالاخره حق بر باطل پیروز میشود، لذت میبرند.
برخی معتقدند تفریحات ترسناک مزایایی نیز دارند. بهمنظور درک بهتر این موضوع که چرا بسیاری از مردم به تفریحات ترسناک علاقمند هستند، گروهی از پژوهشگران آزمایشگاه سیاری را در زیرزمین یک خانهی تسخیرشده در خارج از پیتسبرگ در پنسیلوانیا برپا کردند. تقریبا بهمدت ۳۵ دقیقه مهمانان این خانهی تسخیرشده در معرض شخصیتهای مزاحم و جلوههای ویژه قرار گرفتند، ازلحاظ جسمی نیز بهوسیلهی بازیگران لمس شده و حتی در معرض شوک الکتریکی قرار گرفتند.
جالب این جا است که پژوهشگران دریافتند، مهمانان پس از تجربهی جاذبهی تسخیرشده گفتند که خلقوخوی آنها بهبود پیدا کرده است. درواقع هرچه آنها مکان مذکور را وحشتاکتر تجربه میکردند، احساسی که پس از آن پیدا میکردند، بهتر بود. شرکتکنندکان همچنین گزارش کردند که فرایند تجربهی ترس در محیط کنترلشده موجب شد که آنها در رویارویی با ترسهای خود از خودآگاهی بیشتری برخوردار باشند. علاوهبر این، تجزیهوتحلیل فعالیت امواج مغزی نشان میداد که واکنشپذیری مغز پس از این تجربه در کسانی که بهبود خلقوخو را گزارش میکردند، تا حد زیادی کاهش پیدا کرده بود. این وضعیت در افرادی که مدیتیشن ذهنآگاهی را انجام میدهند نیز گزارش شده است.
نویسندگان مقاله پیشنهاد میکنند که سرگرمیها و فیلمهای ترسناک به افراد این امکان را میدهد که در وضعیتی امن، سختترین جنبههای تجربهی انسانی را پردازش کنند، مثل اینکه چرا اتفاقات ناعادلانهای برای افراد خوب میافتد. از این گذشته، یک فیلم درنهایت یک سرگرمی است و نه زندگی واقعی. بنابراین، این ترس ایمن مزایایی میتواند داشته باشد.
البته استرس ممکن است برای افرادی که تحمل تماشای فیلمهای ترسناک را ندارند، بهطور متفاوتی تجربه شود. افرادی که دارای واکنش منفی نسبتبه سرگرمیها و فیلمهای ترسناک هستند، ممکن است در فیلتر کردن محرکهای نامطلوب محیطی دچار مشکل شوند. به بیان سادهتر، افراد بسیار حساس ممکن است برای پردازش تصاویر ترسناک و انگیختگی عاطفی و روانی که فیلمهای بسیار ترسناک با خود به همراه دارند، با دشواری روبهرو شوند. این افراد ممکن است دربرابر فیلمهای ترسناک واکنشهای روانی منفی شدیدتری نشان دهند. مارگنا کارتر، رواندرمانگر میگوید:
برای علاقمندان به ترس، این نوع فیلم میتواند ترس از مرگ را در فرد افزایش دهد و نیز موجب افزایش هشیاری یا آگاهی فرد از مرگ خود شود. افرادی که از فیلمهای ترسناک لذت میبرند، ممکن است تیپ شخصیتی نوع D را داشته باشند (پریشانی، منفینگری، افسردگی و اجتناب از اجتماع)؛ درمقابل افرادی که از اینگونه فیلمها متنفر هستند، دارای تیپ شخصیتی نوع A (اهل عمل، ناشکیبا و کنترلکننده) هستند.
همچنین، فیلم ترسناک ممکن است موجب کابوس یا وحشت شبانه شود و بسته به تجربهی زندگی فرد، یک فیلم ترسناک میتواند موجب آغاز حس اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شود. بنابراین اگر شما مانند دیگران از تماشای فیلم ترسناک لذت نمیبرید، دلایل کاملا منطقی برای آن وجود دارد. اگر متوجه شدید که فیلمهای ترسناک اثرات منفی مانند افزایش استرس، اختلال خواب یا علائم تروما دارند، باید از آن صرفنظر کنید و بهدنبال سرگرمیهایی بروید که کمتر ترسناک باشند.