سرطان کبد به انواع مختلفی از سرطان که منشاء آن در کبد است یا از جای دیگر بدن به آن سرایت می کند، گفته می شود. بیماری های کبدی مانند هپاتیت مزمن یا سیروز می تواند خطر ابتلا به سرطان کبد را به شدت افزایش دهد. علائم سرطان کبد ممکن است تا رسیدن به مراحل بالاتر ظاهر نشود. غربالگری سرطان کبد می تواند در جلوگیری از بروز سرطان یا ابتلا به آن در افراد مبتلا به بیماری کبد یا سابقه خانوادگی سرطان کبد کمک کند. هرچه سرطان کبد زودتر فهمیده شود، شانس بیشتری برای درمان موفق وجود دارد. در این مقاله از بخش بیماری ها به بررسی سرطان کبد می پردازیم.

سرطان کبد چیست؟

کبد، بخشی از سیستم گوارشی است که به بدن در جذب، ذخیره و استفاده از مواد مغذی موجود در مواد غذایی کمک می کند. همچنین سمومی مانند آن هایی که در الکل یا مواد مخدر هستند، توسط کبد، از خون جدا می شود و یا آنها را بی ضرر می کند یا به سمت جریان مواد زائد هدایت می کند تا از بدن خارج شوند.

سرطان هنگامی توسعه می یابد که سلول ها به طور غیر طبیعی و خارج از کنترل رشد می کنند، به بافت های اطراف گسترش می یابند و سلول های سالم را از بین می برند. سرطان کبد به دو دسته عمده تقسیم می شود:

• سرطان اولیه کبد: این نوع از سرطان از کبد شروع می شود.
• سرطان ثانویه کبد(متاستاتیک): این نوع از قسمت دیگری از بدن به کبد گسترش می یابد. در ایالات متحده، این بیماری بیشتر ناشی از سرطان اولیه کبد است. سرطان های ثانویه کبد بر اساس مکانی که از آن شروع شده اند، نامگذاری شده و تحت درمان قرار می گیرند. به عنوان مثال، سرطان لوزالمعده که به کبد گسترش می یابد (متاستاز می شود) “سرطان لوزالمعده گسترش یافته به کبد” نامیده می شود و مانند سرطان لوزالمعده درمان می شود.

چه کسی به سرطان کبد مبتلا می شود؟

سرطان اولیه کبد نسبت به سایر سرطانها کمتر دیده می شود. تعداد آمریکایی های مبتلا به این سرطان در طی سال های 1975 تا 2014 سه برابر شده اند. تخمین زده می شود که سالانه 42000 نفر در ایالات متحده مبتلا به این بیماری تشخیص داده شوند. کارشناسان معتقدند که این آمار به افزایش چاقی و هپاتیت C (یک عفونت کبدی ویروسی است که می تواند مزمن شود.) مرتبط است. سایر عوامل خطرزا عبارتند از:

جنسیت: تقریباً مردان سه برابر بیشتر از زنان مبتلا به سرطان کبد هستند.

سن: بیش از 83٪ از مبتلایان به سرطان کبد سن بالای 55 سال دارند.

نژاد و قومیت: آسیایی-آمریکایی ها و ساکنین جزایر اقیانوس آرام بالاترین میزان ابتلا به سرطان کبد را دارند. بومیان آمریکا، بومیان آلاسکا و آفریقایی-آمریکایی ها نیز در معرض خطر بیشتری هستند.

قرار گرفتن در معرض مواد خاص: برخی مواد شیمیایی از جمله آرسنیک و آفلاتوکسین (سمی که توسط قارچ ها در غذاهایی با نگه داری نامناسب تولید می شود) می توانند بروز خطر را افزایش دهند.

عوامل سبک زندگی: مصرف زیاد الکل، استعمال سیگار، چاقی و مصرف طولانی مدت استروئیدهای آنابولیک می تواند خطر را افزایش دهد.

سرطان کبد نیز می تواند ناشی از شرایط بهداشتی خاص باشد:

بیماری های کبدی:

افزایش خطر در افرادی که به هپاتیت مزمن (B ، C یا هر دو)، سیروز (آسیب طولانی مدت ناشی از هپاتیت، سوء مصرف الکل و سایر عوامل) یا سایر بیماری های کبدی مبتلا هستند، بیشتر است.

دیابت نوع 2:

مبتلایان به این بیماری که هپاتیت مزمن نیز دارند و به شدت الکل می نوشند، ممکن است به احتمال زیاد به سرطان کبد مبتلا شوند.

سندرم متابولیک:

این مجموعه شرایط، شامل چربی اضافی شکم، فشار خون بالا، قند خون بالا و سطح غیر طبیعی برخی از کلسترول ها است.

اختلالات ارثی:

برخی از اختلالات ناشی از جهش های ژنتیکی ارثی می توانند خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش دهند. این شرایط شامل کمبود آنتی تریپسین-1 آلفا، پورفیریا، تیروزینمی و بیماری ویلسون است. متخصصان ژنتیک پزشکی OHSU می توانند در شناسایی و مدیریت خطر به شما کمک کنند.

نتایج سرطان کبد

مدت زندگی همراه با سرطان کبد تا حد زیادی بستگی به میزان بیماری(در هنگام تشخیص) دارد. به عنوان مثال، بیش از نیمی از بیماران مبتلا به تومورهای کوچک قابل حذف و بدون هیچ بیماری جدی دیگری حداقل پنج سال پس از تشخیص، زنده می مانند. از آنجا که اغلب سرطان کبد پس از شیوع آن فهمیده نمی شود، نتایج کلی ناامید کننده تر است.

مهم است که به یاد داشته باشید که میزان زنده ماندن نسبی ​​است و نمی توان نتیجه را به طور مشخص برای هر شخص پیش بینی کرد. همچنین طبق تعریف، این میزان مبتنی بر درمان هایی هستند که پنج یا چند سال پیش در دسترس بودند.

کیفیت زندگی: همچنین مهم است بدانید که در موسسه های درمان سرطان، پزشکان متعهد هستند تا در حد امکان بهترین کیفیت زندگی را برای شما فراهم کنند. اگر انجام یک روش درمانی امکان پذیر نباشد، درمان های دیگر می تواند شما را آسوده نگه داشته و به شما در رسیدن به اهداف جدید کمک کند.

علائم سرطان کبد

سرطان کبد معمولاً در مراحل اولیه باعث بروز نشانه ها یا علائم قابل توجه نمی شود. هنگامی که علائم ظاهر می شوند، بسته به اینکه سرطان اولیه یا ثانویه باشد، ممکن است متفاوت باشند. علائم متعددی، مشابه علائم بیماری های شایع تر است. اگر هر یک از این علائم را دارید، برای ارزیابی به پزشک مراجعه کنید.

علائم شایع سرطان اولیه کبد شامل موارد زیر است:

• کبودی یا خونریزی غیر طبیعی
• تورم شکم
• زردی (زرد شدن پوست یا چشم)
• درد یا حساسیت در شکم، به خصوص در ناحیه فوقانی
• کاهش وزن غیر قابل توضیح

افراد مبتلا به سرطان کبد ثانویه ممکن است علائم دیگری داشته باشند:

• گیجی
• تب، احتمالاً همراه با تعریق
• حالت تهوع یا استفراغ
• کاهش اشتها

غربالگری سرطان کبد

غربالگری زودهنگام سرطان کبد می تواند در جلوگیری از ابتلا به سرطان کبد، بسیار مناسب باشد. این مورد، مانند بسیاری از غربالگری های سرطان دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرد، زیرا تحقیقات اثربخشی آن را برای همه افراد تایید نکرده است.

غربالگری سرطان کبد برای افرادی که عوامل خطر خاصی دارند، انجام می شود. در صورت وجود این علائم باید هر شش تا 12 ماه غربالگری کنید:

• هپاتیت B و داشتن نژاد آسیایی یا آفریقایی، سیروز کبد یا سابقه خانوادگی سـرطان کبد
• هپاتیت C همراه با سیروز کبد
• سیروز کبد ناشی از بیماری خود ایمنی، مصرف زیاد الکل، بیماری کبد چرب غیر الکلی یا هموکروماتوز ارثی
• کولانژیت صفراوی اولیه(بیماری مزمنی است که باعث التهاب و از بین رفتن احتمالی مجاری صفراوی کبد “لوله هایی که صفرا را از کبد به کیسه صفرا می فرستد” می شود.)

پزشکان با این آزمایشات به غربالگری سرطان کبد می پردازند:

• آزمایش خون برای بررسی آلفا-فتوپروتئین (AFP) (ماده ای در خون که می تواند نشان دهنده سرطان کبد باشد)
• آزمایشات تصویربرداری مانند سونوگرافی، سی تی اسکن(توموگرافی کامپیوتری) یا MRI (تصویربرداری با تشدید مغناطیسی) برای جستجوی علائم سرطان

انواع سرطان کبد

سرطان کبد اولیه

سرطان کبد سلول های کبدی (HCC): 

HCC شایع ترین نوع سرطان کبد در بزرگسالان است. این نوع سرطان در سلول هایی به نام سلول های کبدی که حدود 80٪ کبد را تشکیل می دهند، مشاهده می شود. شایع ترین نوع HCC در ایالات متحده معمولاً در افراد مبتلا به سیروز و به صورت چندین گره کوچک سرطان در سراسر کبد، بروز می کند. همچنین ممکن است HCC به صورت یک تومور منفرد اتفاق بیفتد که ممکن است در مراحل بعدی به سایر قسمت های کبد سرایت نکند. یک زیر گروه بسیار نادر، HCC فیبرول آملار است که به طور عمده در نوجوانان و بزرگسالان جوان بدون سابقه بیماری کبد رخ می دهد.

کولانژیوکارسینوما داخل کبدی:

این سـرطان کبد که به عنوان سرطان مجرای صفراوی نیز شناخته می شود در سلول هایی که مجاری صفراوی کبد را هماهنگ می کنند، رشد می کند. پزشکان معمولاً سرطان مجاری صفراوی را به طور مشابه با HCC تشخیص داده و درمان می کنند.

آنژیوسارکوم و همانژیوسارکوم:

این سرطان های نادر و با سرعت رشد بالا در سلول هایی که رگ های خونی کبد را پوشش می دهند، ایجاد می شوند.

هپاتوبلاستوما:

این نوع بسیار نادر، معمولاً کودکان زیر 4 سال را تحت تأثیر قرار می دهد.

سرطان کبد ثانویه

شایع ترین انواع سرطان که به کبد گسترش می یابند، عبارتند از:

• پستان
• کولورکتال
• مری
• ریه
• ملانوما
• لوزالمعده
• معده

مراحل سرطان کبد

مرحله بندی، میزان سرطان و احتمال رشد آن را اندازه گیری می کند. این تجزیه و تحلیل به تیم مراقبت شما کمک می کند تا بهترین روش درمانی را پیدا کنند. تیم مراقبت این امور را انجام می دهد:

• معاینه بدنی
• آزمایشات تصویربرداری (مانند سی تی اسکن، MRI یا سونوگرافی)
• بیوپسی (گرفتن یک نمونه کوچک از بافت کبد برای مشاهده در زیر میکروسکوپ) و بررسی اینکه سلول های سرطانی شما چقدر تهاجمی به نظر می رسند.
• هر بیماری اساسی کبدی، مانند سیروز
• آیا سرطان بر روی سیاهرگ های شما تأثیر می گذارد.

این اطلاعات به پزشکان کمک می کند تا این مسائل را تعیین کنند:

• اندازه و میزان تومور اولیه (اصلی).
• درگیری غدد لنفاوی مجاور(ساختارهای کوچک و لوبیا شکل که عفونت و بیماری را به عنوان بخشی از سیستم ایمنی بدن فیلتر می کنند).
• شیوع سرطان به قسمت های دیگر بدن مانند ریه ها یا استخوان ها.

مراحل رایج ترین سرطان اولیه کبد HCC

مرحله اول

فقط یک تومور وجود دارد، و هیچ رگ یا غدد لنفاوی تحت تاثیر قرار نمی گیرد.

• مرحله IA: تومور 2 سانتی متر یا کوچکتر است.
• مرحله IB: تومور بزرگتر از 2 سانتی متر است.

مرحله دوم

یکی از موارد زیر:

• یک تومور منفرد بزرگتر از 2 سانتی متر در رگ های خونی رشد کرده است.
• چندین تومور وجود دارد، و هیچ کدام بزرگتر از 5 سانتی متر نیست.

مرحله سوم

• مرحله IIIA: چندین تومور وجود دارد، و حداقل یکی از آن ها بزرگتر از 5 سانتی متر است.
• مرحله IIIB: یکی از موارد زیر:
• یک یا چند تومور با هر اندازه ای در یک شاخه اصلی از رگ بزرگ کبدی رشد کرده است.
• یک یا چند تومور مستقیماً به اندام های مجاور (به غیر از کیسه صفرا) یا غشایی که کبد و سایر اندام های شکمی را پوشانده است (صفاقی احشایی) حمله کرده است.

مرحله چهارم

• مرحله IVA: سرطان به غدد لنفاوی مجاور نزدیک شده است.
• مرحله IVB: سرطان در قسمت بزرگی از بدن گسترش یافته است.

تشخیص و درمان سرطان کبد

موسسه های درمان سرطان، روش های درمانی در دسترس بیماران مبتلا به سرطان کبد را ارائه می دهند. در این موسسات خدمات زیر انجام می شود:

• مراقبت به وسیله گروهی از متخصصین
• متخصصانی که به منظور ارائه توصیه های جدید به بیمار به صورت هفتگی با هم ملاقات می کنند.
• پیشرفته ترین تکنیک های انجام پرتودرمانی هدفمند و شیمی درمانی ویژه برای سرطان کبد.
• تنها مرکز پیوند کبد برای برخی از سرطان های ابتدایی.
• انجام آزمایشات بالینی که نوید بخش درمان سـرطان کبد است.

تشخیص سرطان کبد

متخصصان با تجربه از جدیدترین ابزارها و تکنیک های تشخیصی سرطان کبد استفاده می کنند. تشخیص با معاینه فیزیکی و بحث در مورد تاریخچه پزشکی و علائم شروع می شود. آزمایش های دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

آزمایش خون

• آزمایشات عملکرد کبد، سطح برخی از مواد موجود در خون که نشان دهنده عملکرد کبد است را اندازه گیری می کند.
• تست های هپاتیت، عفونت های ویروس هپاتیت B یا C را بررسی می کند.
• آزمایش آلفا- فتوپروتئین پروتئین تولید شده توسط بسیاری از سرطان های کبد را بررسی می کند. اگرچه شرایط دیگر نیز می تواند باعث بالا رفتن سطح آن شود.

تست های تصویربرداری

• سونوگرافی از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از کبد و سایر ساختارهای داخلی شکم استفاده می کند. ممکن است برای بررسی تومورهای کبدی با سونوگرافی شروع کنیم و سپس تصمیم بگیریم که آیا به آزمایشات بیشتری احتیاج دارید یا نه.
• سی تی اسکن که اسکن توموگرافی کامپیوتری نیز نامیده می شود، از اشعه X مخصوص برای تولید تصاویر سه بعدی استفاده می کند. سی تی اسکن می تواند با تأیید تشخیص سرطان کبد، محل، اندازه و شکل تومورها را نشان دهد. ممکن است اسکن سینه نیز انجام شود تا مشخص شود که سرطان به ریه ها سرایت کرده است یا خیر.
• اسکن های MRI که تحت عنوان تصویربرداری با تشدید مغناطیسی نیز شناخته می شود، از یک موج بزرگ مغناطیسی و رادیویی برای ایجاد تصاویر دقیق استفاده می کند. اسکن MRI می تواند تشخیص سرطان کبد را تأیید کرده و سرطان گسترش یافته را پیدا کند.
• اسکن استخوان، سرطان گسترش یافته در استخوان ها را بررسی می کند. ممکن است اسکن استخوان را برای بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته کبد توصیه کنیم. متخصص میزان کمی از مواد رادیواکتیو را که از طریق جریان خون به استخوان ها می رسد، تزریق می کند. این مواد در سلول های سرطانی جمع می شوند و در اسکن ها مشخص می شوند.

بیوپسی

در بیوپسی، پزشکان نمونه ای کوچک از بافت را می گیرند و برای بررسی سلول های سرطانی، آن را زیر میکروسکوپ قرار می دهند. آنها همچنین می توانند نوع سرطان را ببینند و بررسی کنند که تا چه میزان تهاجمی است. به طور معمول پزشکان از یک سوزن نازک با هدایت سونوگرافی یا سی تی اسکن برای گرفتن نمونه کوچک کبدی استفاده می کنند.

• سرطان کبد اولیه: پزشکان اغلب می توانند سرطان کبد اولیه را که از کبد آغاز می شود، به تنهایی از طریق تصویربرداری تایید کنند. برخی از بیماران نیاز به بیوپسی دارند.
• سرطان کبد ثانویه: بیماران مبتلا به سـرطان کبد ثانویه که از جاهای دیگر بدن به کبد سرایت می کند، معمولاً به بیوپسی نیاز دارند. نتایج به پزشکان می گویند که سرطان از کجا شروع شده و از این طریق روش درمانی را مشخص می کنند.

درمان سرطان کبد

درمان بستگی به این دارد که چه مقدار از کبد تحت تأثیر قرار گرفته است و سرطان اولیه یا ثانویه است. متخصصان همه گزینه های درمانی موجود برای انواع سرطان های کبد را بررسی می کنند.

عمل جراحی سرطان کبد

متخصصان به طور معمول عمل جراحی را برای از بین بردن سرطان موجود در مراحل اولیه ای انجام می دهند که:

• به رگ های خونی یا خارج از کبد سرایت نکرده است.
• تومور فقط در چند ناحیه از کبد ایجاد شده است.

مراکز معمولا دو نوع اصلی جراحی سرطان کبد را انجام می دهند:

• هپاتکتومی جزئی: این عمل جراحی که به آن عمل برداشتن کبد نیز گفته می شود، یک تومور را از بین می برد. همچنین متخصصان بافت اضافی، گاهی اوقات یک مرز باریک از بافت سالم و گاهی بخش بزرگی از کبد را خارج می کنند. باقیمانده کبد، عملکردها را به عهده می گیرد و می تواند طی چند هفته تا اندازه اصلی خود رشد کند.
• پیوند کبد: کبد اهدا کننده فوت شده یا قسمتی از کبد یک اهدا کننده زنده با کبد شما جایگزین می شود. پیوند ممکن است بعد از شیمی درمانی یا پرتودرمانی و برای بیماران زیر مناسب باشد:
• با یک یا چند تومور کوچک.
• با سرطانی که شیوع پیدا نکرده است.
• هنگامی که هپاتکتومی جزئی امکان پذیر نیست.

پیوند کبد و هپاتکتومی جزئی روش های جدی و پیچیده ای هستند که نیاز به مهارت و تجربه بالایی دارند.

پرتو درمانی

پرتودرمانی از پرتوهای انرژی رادیواکتیو برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. در مورد سرطان کبد، پرتودرمانی خارجی به وسیله تابش از طریق دستگاهی خارج از بدن، انجام می شود.

از سال 2007، انكولوژیست های پرتونگاری از یك نوع پیشرفته بنام پرتودرمانی استریوتاكتیك بدن یا SBRT استفاده كرده اند. مزایای آن شامل موارد زیر است:

• آسیب کمتری به بافت سالم مجاور وارد می شود، زیرا پرتودرمانی دقیقاً تومور را هدف قرار می دهد.
• درمان موثرتر به دلیل برخورد پرتو با دوز بالاتر.
• بازه زمانی کوتاهتر درمان، با 5 جلسه درمانی یا کمتر در دو هفته.
• عوارض کمتر، از جمله درد کمتر بعد از درمان.

در برخی موسسات سرطان، تیم سرطان کبد از سه روش اصلی پرتودرمانی استفاده می کند:

• پلی به سوی پیوند: پرتودرمانی می تواند تومورها را کوچک کرده یا از رشد یا گسترش آنها جلوگیری کند. کنترل رشد تومور برای بیمارانی که ممکن است تا یک سال منتظر پیوند کبد باشند، مهم است.
• برای از بین بردن تومورها: پرتودرمانی(به ویژه SBRT) ، می تواند برخی از تومورهای کبدی را از بین ببرد.
• برای تسکین علائم: در بیماران مبتلا به سـرطان کبد که شیوع پیدا کرده است ، پرتودرمانی می تواند علائمی مانند درد، حالت تهوع و خونریزی را تسکین دهد.

کند و سوز (آبلاسیون)

آبلاسیون از سوزنی برای انتقال انرژی گرم یا سرد برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می کند. پزشکان از تصویربرداری برای هدایت سوزن به داخل تومور استفاده می کنند. تیم مراقبت شما با متخصصان رادیولوژی هماهنگ خواهند شد. تکنیک ها عبارتند از:

• آبلاسیون رادیوفرکانس (RFA)که از انرژی گرمایی تولید شده توسط جریان های الکتریکی با فرکانس بالا استفاده می کند.
• آبلاسیون مایکروویو، برای ایجاد گرما امواج مایکروویو را از طریق سوزنی ارسال می کند.
• کرایوآبلاسیون از ماده ای مانند نیتروژن مایع برای ایجاد سرما استفاده می کند.

آبلاسیون به بیمارانی که یک یا چند تومور کوچک دارند، توصیه می شود. در بسیاری از موارد، آبلاسیون می تواند تومورهای کوچک کبدی را از بین ببرد یا شرایطی را برای انجام پیوند کبد ایجاد کند.

درمان سرطان کبد با آمبولیزاسیون

آمبولیزاسیون باعث کوچک شدن یا از بین رفتن تومورها و خون رسانی به سلول های سرطانی می شود.

کبد دارای دو منبع خون است:

• سیاهرگ ها
• شریان کبدی

بیشتر سلول های طبیعی خون را از سیاه رگ دریافت می کنند، اما سلول های سرطانی، تمایل به دریافت خون از طریق رگ های کبدی دارند. بنابراین مسدود کردن رگ کبدی می تواند در عین حال که از بیشتر بافت های طبیعی کبد محافظت می کند، سلول های سرطانی را نیز تضعیف کند.

ممکن است آمبولیزاسیون را برای بیمارانی توصیه کنیم که:

• چندین تومور کبدی داشته باشند.
• تومور بزرگی داشته باشند که با جراحی قابل برداشتن نیست.
• منتظر پیوند کبد هستند.

انواع آمبولیزاسیون عبارتند از:

آمبولیزاسیون شریانی

پزشک شما از سوند (لوله نازک و انعطاف پذیر) که در یکی از رگ های کشاله ران قرار داده می شود، استفاده می کند و آن را به سمت رگ های کبدی در کبد هدایت می کند. پس از نصب سوند، پزشک ذرات ریزی را در رگ تزریق می کند تا خونرسانی به تومورهای کبدی را مسدود کند.

امبولیزاسیون شیمیایی

این روش همچنین تحت عنوان شیمی درمانی ترانسپریال یا TACE نیز شناخته می شود. این روش داروهای ضد سرطان (شیمی درمانی) را با آمبولیزاسیون ترکیب می کند. پزشک شما از سوند برای تزریق دانه های ریز و حاوی مواد شیمی درمانی استفاده می کند.TACE  شیمی درمانی را مستقیماً در معرض تومورهای کبدی قرار می دهد و خونرسانی به آن ها را نیز مسدود می کند.

امبولیزاسیون رادیویی

این روش درمانی، امبولیزاسیون را با پرتودرمانی ترکیب می کند. پزشک شما برای قرار دادن دانه های ریز که حاوی ماده رادیواکتیو ایتریم -90 است، از کاتتر استفاده می کند. از این طریق، دانه ها خون رسانی را مسدود می کنند و پرتوها را مستقیماً به تومورها می رسانند.

شیمی درمانی و تزریق شریانی کبدی

شیمی درمانی سنتی درمانی “سیستمیک” است. این بدان معناست که داروها برای از بین بردن سلول های سرطانی از طریق جریان خون به تقریباً تمام نقاط بدن می رسند. داروهای استاندارد شیمی درمانی در معالجه سرطان کبد مؤثر نبوده اند، اما رویکردهای جدید نوید بخش درمان های موثرتر هستند.

• تزریق شریانی کبدی: این روش، برای درمان سرطان ثانویه کبد به ویژه سرطانی که از روده بزرگ سرایت کرده است، درمانی بی خطر و مؤثر را فراهم می کند.
• نحوه عملکرد: تیم مراقبت، پمپی زیر پوست شکم شما قرار می دهد و با یک لوله نازک آن را به شریان کبدی متصل می کند. پمپ، شیمی درمانی متمرکز را مستقیماً به تومورهای کبدی می رساند. این روش به سلول های سالم کمتری آسیب می رساند و عوارض جانبی کمتری نسبت به شیمی درمانی استاندارد ایجاد می کند.
• مزایا: تزریق شریانی کبدی می تواند تومورهای کبدی را کوچک کند، عمر را طولانی کند و علائم را تسکین دهد. در بعضی موارد، می تواند به منظور حذف از طریق جراحی، تومور را به اندازه کافی کوچک کند. تحقیقات نشان داده است که این روش می تواند احتمال بازگشت سرطان را نیز کاهش دهد.

درمان هدفمند

درمان هدفمند از داروهای ضد سرطانی استفاده می کند که از ویژگی های خاصی برای کشتن سلول های سرطانی بهره می برند. درمان هدفمند سـرطان کبد پروتئین هایی را که رشد تومور را تقویت کرده یا به عروق خونی برای تغذیه تومور کمک می کنند، مسدود می کند.

متخصصان از درمان هدفمند برای درمان تومورهای کبدی ای که گسترش نیافته ‎اند اما با جراحی از بین نمی روند، استفاده می کنند. همچنین از آن برای کنترل رشد تومور، طولانی شدن عمر و تسکین علائم در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته کبد استفاده می شود.

درمان سرطان کبد با ایمن درمانی

داروهای ایمن درمانی سیستم ایمنی بدن را برای یافتن و از بین بردن سلول های سرطانی ای که تا حد زیادی از رشد سلول های سالم جلوگیری می کنند، تقویت می کنند. متخصصان از روش های مشابه درمان هدفمند در سیستم ایمنی درمانی نیز استفاده می کنند.