در مورد پولیپ روده چه می دانید؟ هر کسی می تواند پولیپ روده بزرگ مبتلا شود. اگر 50 ساله هستید و یا بیشتر از این سن دارید و اگر دارای اضافه وزن هستید و سیگار می کشید و یا سابقه شخصی یا خانوادگی ابتلا به پولیپ روده بزرگ یا سرطان روده بزرگ را دارید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به پولیپ روده بزرگ قرار دارید. در این مقاله از بخش بیماری های در مورد پولیپ روده بیشتر توضیح خواهیم داد.

پولیپ روده چیست؟

پولیپ روده دسته ای کوچک از سلول هایی هستند که بر روی پوشش روده بزرگ تشکیل می شوند. بیشتر پولیپ های روده بزرگ خطر ندارند اما با گذشت زمان، بعضی از پولیپ های روده می توانند به سرطان روده بزرگ منجر شوند که اغلب در مراحل بعدی کشنده هستند و باعث مرگ فرد می شوند.

دو دسته اصلی پولیپ روده وجود دارد، پولیپ های غیر نئو پلاستیک و پولیپ های نئو پلاستیک. پولیپ های غیر نئو پلاستیک شامل پولیپ هایپرپلازی، پولیپ های التهابی و پولیپ های هامارتوماتوز هستند. این نوع پولیپ ها معمولا خوش خیم هستند و سرطانی نمی شوند. پولیپ های نئو پلاستیک شامل آدنوم ها و انواع دندانه دار هستند. به طور کلی، هرچه پولیپ بزرگتر باشد، خطر ابتلا به سرطان به ویژه در پولیپ های نئو پلاستیک بیشتر است.

پولیپ های روده بزرگ معمولا علائمی را ایجاد نمی کنند. انجام آزمایشات غربالگری منظم مانند کولونوسکوپی بسیار مهم است زیرا با تشخیص به موقع پولیپ های روده بزرگ، می توان با خیال راحت و به طور کامل، آنها را از بین برد. بهترین راه پیشگیری از بروز سرطان روده بزرگ، غربالگری منظم برای پولیپ ها می باشد.

پولیپ روده بزرگ چقدر شایع هستند؟

پولیپ روده در افراد بزرگسال بسیار شایع بوده و با افزایش سن، شانس ابتلا به پولیپ روده افزایش می یابد. به وجود آمدن پولیپ روده در افراد 20 ساله بسیار نادر است، تخمین زده می شود که احتمالا 25 در صد از افراد 60 ساله، حتی بدون عوامل خطر خاص، شانس ابتلا به پولیپ روده را دارند. ما نمی دانیم چه چیزی باعث بروز پولیپ ها می شود. برخی از متخصصان معتقدند که مصرف رژیم غذایی پرچرب و کم فیبر می تواند زمینه ای برای تشکیل پولیپ باشد. همچنین ممکن است یک مشکل ژنتیکی نیز در به وجود آمدن پولیپ نقش داشته باشد.

علائم پولیپ روده بزرگ

پولیپ های روده بزرگ اغلب بدون علامت هستند و ممکن است ندانید که پولیپ دارید تا زمانی که پزشک با معاینه روده شما، آن را تشخیص دهد. اما برخی از افرادی که دارای پولیپ روده هستند، علائم زیر را تجربه می کنند:

خونریزی از رکتوم

خونریزی از مقعد می تواند نشانه ای از وجود پولیپ روده بزرگ یا سرطان روده یا شرایط دیگری مانند هموروئید یا شقاق در مقعد باشد.

تغییر رنگ مدفوع

خون می تواند به صورت رگه های قرمز مدفوع ظاهر شده و یا باعث تیره شدن مدفوع  می شود. ممکن است تغییر رنگ مدفوع ناشی از مصرف غذاها، داروها و مکمل ها باشد.ظ باشد. اما شرایط بسیار دیگری نیز می توانند باعث ایجاد تغییر در عادات روده شوند.

درد

پولیپ بزرگ روده تا اندازه ای می تواند باعث انسداد روده شده  و حتی منجر به بروز درد های شکمی شود.

کمبود آهن

خونریزی از پولیپ ها می تواند در طول زمان و بدون اینکه خونی در مدفوع  قابل مشاهده باشد، موجب کم خونی یا آنمی در بدن شود. خونریزی مزمن، آهن مورد نیاز برای تولید ماده ای که به سلول های قرمز خون اجازه می دهد تا اکسیژن را به بدن شما منتقل کنند (هموگلوبین) کاهش می دهد. نتیجه آنمی فقر آهن است که می تواند باعث احساس خستگی و تنگی نفس شود.

چه چیزی باعث بروز پولیپ روده بزرگ می شود؟

سلول های سالم به روشی منظم رشد و تقسیم می شوند. جهش در ژن های خاص باعث می شود كه سلول ها حتی وقتی که نیازی به تولید سلول های جدید نیست، به تقسیم شدن مداوم خود ادامه دهند. این رشد نامنظم سلول ها در روده بزرگ می تواند باعث شکل گیری پولیپ روده می شود. پولیپ ها می توانند در هر قسمتی از روده بزرگ  ایجاد شوند.

دو دسته اصلی پولیپ روده وجود دارد، پولیپ های غیر نئو پلاستیک و پولیپ های نئو پلاستیک. پولیپ های غیر نئو پلاستیک شامل پولیپ هایپرپلازی، پولیپ های التهابی و پولیپ های هامارتوماتوز هستند. این نوع پولیپ ها معمولا خوش خیم هستند و سرطانی نمی شوند.

پولیپ های التهابی ممکن است همراه با بیماری های کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون روده بزرگ مشاهده شوند. اگرچه خود پولیپ ها تهدید جدی نیستند اما وجود بیماری های کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون روده بزرگ می توانند خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش دهند.

پولیپ های نئو پلاستیک شامل آدنوم ها و انواع دندانه دار هستند. بیشتر پولیپ های روده بزرگ از نوع آدنوم هستند. پولیپ های دندانه دار، بسته به اندازه و محل قرارگیری در روده بزرگ، ممکن است سرطانی شوند. به طور کلی، هرچه پولیپ بزرگتر باشد، خطر ابتلا به سرطان به ویژه در پولیپ های نئو پلاستیک بیشتر است.

عوامل خطر پولیپ روده

عواملی که ممکن است در تشکیل پولیپ روده بزرگ یا سرطان نقش داشته باشد عبارتند از:

• سن، بیشتر مبتلایان به پولیپ روده بزرگ بالای 50 سال سن دارند.
• شرایط التهابی روده،که شامل ابتلا به کولیت اولسراتیو و بیماری کرون است.
• سابقه خانوادگی سرطان روده یا پولیپ.،اگر پدر و مادر، خواهر و برادر یا فرزندان، پولیپ یا سرطان روده بزرگ داشته باشند، احتمال ابتلا به این بیماری در شما بیشتر است. اگر تعداد زیادی از اعضای خانواده شما این بیماری را داشته باشند، خطر ابتلای شما حتی بیشتر هم می شود.در برخی افراد، این ارتباط ارثی نیست.
• مصرف دخانیات و الکل.
• اضافه وزن و چاقی و عدم تحرک و ورزش نکردن
• ملیت، آفریقایی ها و آمریکایی ها بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ قرار دارند.
• دیابت نوع 2 که به خوبی کنترل نشده باشد.

اختلالات ارثی پولیپ روده بزرگ

سندرم لینچ

این بیماری، سرطان کولورکتال غیر پولیپوزی ارثی نیز نامیده می شود. افراد مبتلا به سندرم لینچ تمایل به ایجاد پولیپ های روده بزرگ دارند که می توانند به سرعت بدخیم شوند. سندرم لینچ شایع ترین شکل سرطان ارثی روده بزرگ است و همچنین با تومورهای پستان، معده، روده کوچک، مجاری ادراری و تخمدان همراه است.

پولیپوز آدنوماس فامیلی (FAP)

این بیماری یک اختلال نادر است که باعث می شود صدها یا حتی هزاران پولیپ در روده بزرگ و در دوران نوجوانی ایجاد شوند. اگر پولیپ ها درمان نشوند، احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ تقریبا 100 درصد و معمولا قبل از 40 سالگی است. آزمایش ژنتیک می تواند به تعیین خطر ابتلا به FAP کمک کند.

سندرم گاردنر

این سندروم،  نوعی FAP است که باعث می شود پولیپ ها در کل روده بزرگ و روده کوچک ایجاد شوند. همچنین ممکن است تومورهای غیر سرطانی در قسمت های دیگر بدن از جمله پوست، استخوان ها و شکم نیز ایجاد شود.

پولیپوز مرتبط با MYH (MAP)

شرایطی شبیه به FAP است که در اثر جهش در ژن MYH ایجاد می شود. افراد مبتلا به MAP اغلب در سنین جوانی به پولیپ های متعدد آدنوماتوز و سرطان روده بزرگ مبتلا می شوند. آزمایش ژنتیکی می تواند به تعیین خطر ابتلا به MAP کمک کند.

سندرم پوتزجگرز

بیماری است که معمولا با بروز کک و مک در تمام بدن از جمله لب ها، لثه ها و پاها شروع می شود. سپس پولیپ های غیر سرطانی در روده شروع به رشد می کنند. ممکن است این پولیپ ها ممکن است بدخیم شوند، بنابراین افراد مبتلا به این بیماری، با خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ مواجه هستند.

سندرم پولیپ دندانه دار

شرایطی که منجر به بروز چندین پولیپ آدنوماتوز دندانه دار در بخش بالایی روده بزرگ می شود. این پولیپ ها ممکن است بدخیم شوند.

خطرات شناخته شده برای رشد و پیشرفت پولیپ روده چیست؟

بزرگترین عامل خطر در بروز پولیپ های روده، سن بالای 50 سال است. سابقه خانوادگی بیماری پولیپ روده بزرگ یا سرطان روده بزرگ خطر ابتلا به پولیپ را افزایش می دهد. همچنین، بیماران با سابقه شخصی پولیپ یا سرطان روده بزرگ در معرض خطر ابتلا به پولیپ جدید هستند. علاوه بر این، برخی از سندرم های نادر پولیپ یا سرطانی هستند که در خانواده ها وجود دارند و خطر ابتلا به پولیپ را در سنین پایین افزایش می دهند.

دو نوع پولیپ شایع وجود دارد: پولیپ هایپرپلاستیک و آدنوم. پولیپ هایپرپلاستیک در معرض خطر سرطانی شدن قرار ندارد. با این حال تصور می شود که آدنوم پیشرو، تقریبا در تمام سرطان های روده بزرگ وجود دارد، اگرچه که اغلب آدنوما ها هرگز به سرطان تبدیل نمی شوند. بافت شناسی( بررسی بافت در زیر میکروسکوپ)، بهترین روش برای تشخیص تفاوت بین پولیپ هایپرپلاستیک و آدنوماتوز است.

اگر چه احتمال سرطانی شدم پولیپ های آدنوماتوز نیز وجود دارد، اما پولیپ های بزرگتر، شانس بیشتری برای سرطانی شدن دارند و برخی از بزرگترین آنها که بزرگتر از 1 اینچ هستند، می توانند شامل نواحی کوچکی از سرطان باشند.از آنجایی که پزشک شما نمی‌تواند از ظاهر پولیپ، به نوع بافت آن پی ببرد، به طور کلی توصیه می‌کنند که تمام پولیپ ‌هایی که در طول عمل کولونوسکوپی پیدا شده اند، از بین بروند.

چه زمانی باید برای درمان پولیپ روده به پزشک مراجعه کنید؟

در صورت تجربه شرایط زیر به پزشک مراجعه کنید:

• درد شکم
• وجود خون در مدفوع
• تغییر در عادات روده که بیشتر از یک هفته طول بکشد.

در صورت داشتن شرایط زیر، باید به طور منظم، تست غربالگری را انجام دهید:

• سن بالای 50 سال

اگر از عامل خطری مانند سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان روده بزرگ برخوردار هستید. برخی از افراد پرخطر باید تست غربالگری را به طور منظم و  خیلی زودتر از سن 50 سالگی شروع کنند.

آماده شدن برای قرار ملاقات

شما ممکن است به پزشک متخصص بیماری های گوارشی( متخصص بیماری های معده و روده)  مراجعه کنید.

آنچه که باید انجام دهید

• آگاهی داشتن از وجود هرگونه محدودیت مانند نخوردن غذای جامد در روز قبل از قرار ملاقات.
• علائم خود را یادداشت کنید از جمله هر چیزی که ممکن است برای ترتیب دادن یک قرار ملاقات،  بی‌ربط به نظر برسد.
• لیستی از تمام داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌هایی که مصرف می کنید را تهیه کنید.
• اطلاعات مهم و کلیدی پزشکی خود از جمله سایر شرایط پزشکی خود را یادداشت کنید.
• اطلاعات شخصی مهم از جمله تغییرات اخیر یا عوامل استرس ‌زا را در زندگی خود یادداشت کنید.
• از یکی از خویشاوندان یا دوستان خود بخواهید تا شما را همراهی کنند تا به شما یاد آوری کنند که چه چیزی را باید به پزشک بگوئید.
• سوالاتی را که باید از پزشک خود بپرسید، یادداشت کنید.

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

• علائم احتمالی بیماری من چیست؟
• به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا انجام این آزمایشات،  به آمادگی خاصی نیاز دارند؟
• چه درمان هایی در دسترس هستند؟
• چه قدر احتمال دارد که این پولیپ ‌ها، بدخیم باشند؟
• آیا ممکن است که شرایط ژنتیکی منجر به بروز پولیپ روده بزرگ شود؟
• به چه نوع آزمایشات پی‌گیری نیاز دارم؟
• آیا باید غذای خاصی را ا رژیم غذایی خود حذف و یا اضافه کنم؟
• من شرایط سلامتی دیگری نیز دارم. چگونه می‌توانم این شرایط را با هم مدیریت کنم؟

علاوه بر سوالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده‌اید، از پرسیدن سوالات دیگر در طول زمان ملاقات، تردید نداشته باشید.

چه انتظاری از پزشک خود دارید

احتمال اینکه پزشک تعدادی سوال از شما بپرسد، وجود دارد. برای پاسخ دادن به این سوالات، آمادگی داشته باشید. ممکن است از شما پرسیده شود :

• چه زمانی برای اولین بار علائم را تجربه کردید و شدت این علائم چقدر می باشد؟
• آیا علائم شما مداوم هستند و یا هر از گاهی بروز می کنند؟
• آیا کسی در خانواده شما به سرطان روده بزرگ یا پولیپ کلون مبتلا است؟
• آیا کسی در خانواده شما سرطان ‌های دیگر دستگاه گوارش، رحم، تخمدان‌ها یا مثانه را دارد؟
• چقدر از سیگار و الکل استفاده می کنید؟

تشخیص پولیپ روده

بیشتر پولیپ ها فاقد علائم هستند. پولیپ های بزرگتر می توانند باعث ایجاد خون در مدفوع شوند، اما معمولا بدون علامت هستند. بنابراین بهترین روش برای تشخیص پولیپ، غربالگری افرادی است که هیچ گونه علائمی ندارند. چندین روش غربالگری در دسترس است: آزمایش نمونه های مدفوع به منظور وجود خون، انجام سیگموئیدوسکوپی برای بررسی یک سوم قسمت پائینی روده بزرگ و یا استفاده از آزمایش رادیولوژی مانند باریم انما یا CT کلونوگرافی. اگر یکی از این آزمایشات پولیپ ها را پیدا کند و یا به وجود آنها مشکوک شود، پزشک، کولونوسکوپی را برای از بین بردن آنها توصیه می کند زیرا کولونوسکوپی یک روش دقیق  برای تشخیص پولیپ است. اکنون بسیاری از متخصصان، کولونوسکوپی را به عنوان یک روش غربالگری توصیه می کنند تا هرگونه پولیپ تشخیص داده شده یا مشکوک، در طول همین روش برداشته شود.

آزمایشات غربالگری نقش مهمی را در تشخیص پولیپ ها قبل از اینکه سرطانی شوند ایفا می کنند.. این آزمایشات همچنین می توانند به یافتن سرطان روده بزرگ در مراحل اولیه و زمانی که احتمال بهبودی زیاد است، کمک کنند. روش های غربالگر شامل موارد زیر هستند:

کولونوسکوپی پولیپ روده

حساس ترین آزمایش برای تشخیص پولیپ ها و سرطان روده بزرگ است. در صورت پیدا شدن پولیپ، پزشک فورا آنها را خارج کرده و جهت بررسی بیشتر نمونه های بافتی (بیوپسی) به آزمایشگاه می فرستد.

کولونوسکوپی مجازی (کلونوگرافی CT)

یک آزمایش کمتر تهاجمی است که برای مشاهده روده بزرگ، از سی تی اسکن استفاده می شود.کولونوسکوپی مجازی نیز به همان آماده سازی های روده در روش کولونوسکوپی نیاز دارد. اگر پولیپ پیدا شود، برای خارج کردن آن به کولونوسکوپی نیاز است..

سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر

در این آزمایش یک لوله چراغ دار باریک وارد مقعد می شود تا مقعد و یک سوم پایانی روده بزرگ(سیگموئید) را معاینه کند. در صورت پیدا شدن پولیپ روده بزرگ، برای خارج کردن آن به کولونوسکوپی نیاز است.

آزمایش مدفوع

این نوع آزمایش برای بررسی خون در مدفوع و یا ارزیابی DNA مدفوع انجام می شود. اگر آزمایش مدفوع شما مثبت باشد، به کولونوسکوپی نیاز خواهید داشت.

درمان پولیپ روده

پزشک به احتمال زیاد تمام پولیپ هایی که در هنگام معاینه روده پیدا شده اند را از بین می برد. گزینه های از بین بردن پولیپ ها عبارتند از:

برداشتن پولیپ با فورسپس یا یک حلقه سیمی (پولیپکتومی)

در صورتی که پولیپ بزرگتر از 4/0 اینچ (حدود 1 سانتی متر) باشد، ممکن است مایعی در زیر آن تزریق شود تا پولیپ را از بافت مجاور خود جدا کرده و بتوان پولیپ را برداشت.

جراحی با حداقل تهاجم

پولیپ هایی که بسیار بزرگ هستند یا در حین غربالگری به طور بی خطر  قابل جدا شدن نیستند را معمولا با روش لاپاراسکوپی برمی دارند به که با قرار دادن وسیله ای به نام لاپاروسکوپ در روده،  انجام می شود.

برداشتن روده بزرگ و راست روده یا پروکتوکولکتومی کامل

در صورتی که بیمار دارای سندرم ارثی نادر مانند پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی( FAP ) باشد، ممکن است نیاز به عمل جراحی برای برداشتن روده بزرگ و راست روده  (پروکتوکولکتومی کامل) داشته باشد.

برخی از انواع پولیپ روده بزرگ ممکن است بیشتر از سایر پولیپ ها، مستعد بدخیم شدن باشند. اما پزشکی که در زمینه آنالیز نمونه های بافت (پاتولوژیست) تخصص دارد، معمولا باید بافت پولیپ را در زیر میکروسکوپ معاینه کند تا احتمال سرطانی بودن آن را تعیین کند.

خطرات برداشتن پولیپ روده چیست؟

برداشتن پولیپ (پولیپکتومی) در طول کلونوسکوپی یک روش معمولی و سرپایی است. عوارض احتمالی که به ندرت اتفاق می افتد، شامل خونریزی از محل پلی پکتومی و سوراخ شدن (سوراخ یا پارگی) روده بزرگ است. خونریزی از محل پلی پکتومی می تواند بلافاصله و یا به مدت چند روز به تاخیر بیفتد. خونریزی مداوم نیز تقریبا همیشه همراه با درمان و در طول کلونوسکوپی قابل پیشگیری است. سوراخ شدن به ندرت اتفاق می افتد و ممکن است برای ترمیم، نیاز به عمل جراحی باشد.

پولیپکتومی روده بزرگ

پولیپکتومی روده بزرگ شامل برداشتن پولیپ از داخل پوشش کلون است که به آن روده بزرگ نیز گفته می شود. پولیپ توده ای از بافت است. برخی از انواع پولیپ ها می توانند به سرطان تبدیل شوند. بیشتر پولیپ ها می توانند در طول عمل کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی از بین بروند.

دلایل انجام این روش

هدف از انجام این جراحی، برداشتن پولیپ است. این کار برای جلوگیری از سرطانی شدن روده بزرگ انجام می شود.

در موارد نادر، پولیپ های بزرگتر می توانند موجب بروز علائم آزاردهنده ای از جمله خونریزی مقعد، درد شکمی و بی نظمی در حرکات روده شوند. برداشتن پولیپ به تسکین این علائم کمک خواهد کرد.

عوارض و اثرات جانبی پولیپکتومی روده بزرگ

این روش، دارای عوارض نادر است، اما هیچ روشی کاملا بدون خطر نیست. اگر قصد انجام پولیپکتومی را دارید، پزشک فهرستی از عوارض احتمالی را مورد بررسی قرار می دهد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سوراخ شدن روده بزرگ
• خونریزی
• عفونت
• واکنش منفی به بیهوشی
• تب یا لرز که می تواند نشان دهنده وجود عفونت در بدن باشد
• درد شدید شکم یا نفخ
• ضربان قلب نامنظم
• عواملی که خطر بروز این عوارض را افزایش می دهند عبارتند از:
• سیگار کشیدن
• نوع، اندازه و محل پولیپ
• عواملی مانند لخته شدن خون یا سوء مصرف مواد مخدر
• شرایط مزمن از قبیل چاقی و دیابت

روش پولیپکتومی چیست و چه کاربردی در درمان پولیپ روده دارد؟

پولیپکتومی معمولا به صورت همزمان با کولونوسکوپی انجام می شود. در طول عمل کولونوسکوپی، با وارد کردن یک کولونوسکوپ به داخل روده، پزشک می تواند تمام بخش های روده بزرگ شما را ببیند. کولونوسکوپ یک لوله بلند، باریک و انعطاف پذیر با یک دوربین و یک نور در انتهای آن است.

روش کولونوسکوپی معمولا برای افرادی که بالای 50 سال سن دارند انجام می شود تا هرگونه رشدی را که می تواند نشان دهنده سرطان باشد مورد بررسی قرار بگیرد. اگر پزشک در طول کولونوسکوپی شما پولیپ ها را پیدا کند، معمولا همزمان عمل پولیپکتومی را نیز انجام می دهد.

چندین روش مختلف برای انجام پولیپکتومی وجود دارد. روشی که پزشک انتخاب می‌کند به این بستگی دارد که چه نوع پولیپی در روده بزرگ وجود دارد.

پولیپ ها می‌تواند کوچک، بزرگ، بدون ساقه و یا پهن باشند. پولیپ های بدون ساقه، صاف و مسطح هستند و ساقه ندارند. پولیپ های پهن بر روی ساقه هایی مثل قارچ رشد می‌کنند.

پزشکان برای برداشتن پولیپ ها از روش های مختلف جراحی استفاده می کنند. روش خاص برداشتن پولیپ بعید است که بر تجربه بیمار از عمل جراحی تاثیر بگذارد.

برخی از گزینه ها عبارتند از:

پولیپکتومی فورسپس سرد

این روش معمولا برای  پولیپ های کوچک استفاده می شود. در  این روش از فورسپس استفاده می شود تا پولیپ را شل کند. جراح همچنین برای از بین بردن بخشی از پولیپ که به بافت کشیده می شود از سیم استفاده می کند.

پولیپپکتومی فورسپس گرم

این روش شبیه به برداشتن پولیپ با روش فورسپس سرد است. با این حال، علاوه بر گرفتن نوک پولیپ، جراح از روشی به نام الکتروکاتری (استفاده از یک سوزن یا ابزار دیگری که به وسیله برق، گرم می شود) استفاده می کند تا هر گونه بافت پولیپ باقی مانده را بسوزاند و از خونریزی جلوگیری کند.

پولیپکتومی Snare

Snare حلقه ای است که می تواند اطراف پولیپ را بگیرد و آن از بین ببرد و در صورتی که پولیپ بزرگتر از 1 سانتی متر باشد، از متداول ترین گزینه های درمانی است. این حلقه می تواند گرم یا سرد باشد و جراح می تواند از الکتروکاتری برای سوزاندن هر گونه بافت پولیپ باقی مانده استفاده کند.

برخی از پولیپ ها، به دلیل بزرگ بودن، موقعیت مکانی یا شکل خود، از نظر فنی چالش برانگیز محسوب می شوند و یا با افزایش خطر عوارض جانبی همراه هستند. در این گونه موارد، می توان از روش برداشتن مخاط آندوسکوپی (EMR) یا روش برش زیر موکوس آندوسکوپی (ESD) استفاده کرد.

زمانی که یک پلیپ برداشته می شود، برای آزمایش به یک آزمایشگاه پاتولوژی فرستاده می‌شود تا در صورت سرطانی بودن مورد آزمایش قرار بگیرد. نتایج معمولا یک هفته طول می‌کشد تا برگردد، اما گاهی اوقات بیشتر طول می‌کشد.

در روش EMR، پولیپ معمولا با تزریق مایعی قبل از عمل برداشتن لایه از بافت زیرین، برداشته می شود. این مایع تزریقی غالبا از نمک تهیه  شده است. در این موقع، یک تکه از پولیپ برداشته می شود. در  روشESD، مایع در عمق زخم تزریق می شود و یک تکه از پولیپ برداشته می شود.

برای برخی از پولیپ های بزرگتر که با روش آندوسکوپی قابل برداشتن نیستند، ممکن است به عمل جراحی روده نیاز  باشد.

پس از برداشتن پولیپ، برای آزمایش، به آزمایشگاه آسیب شناسی فرستاده می شود تا از نظر سرطانی بودن مورد بررسی قرار بگیرد. نتایج این بررسی معمولا یک هفته به طول می کشد، اما گاهی اوقات می تواند بیشتر از این هم باشد.

خطرات جراحی پولیپ روده

مانند تمام جراحی ‌های دیگر، این عمل جراحی نیز بدون خطر نیست. موارد خطر عبارتند از:

سوراخ شدن اندام

این حالت زمانی اتفاق می‌افتد که اندامی که بر روی آن عمل جراحی انجام می شود، سوراخ شود این حالت می‌تواند مهلک و کشنده باشد، اما به ندرت اتفاق می افتد.

خونریزی بیش از حد

گاهی اوقات زخم به درستی التیام پیدا نمی کند و باعث خونریزی شدید می‌شود.

عفونت

هر زخمی می‌تواند عفونی شود و پلیپکتومی نیز باعث ایجاد زخم می شود.عفونت زمانی بیشتر می شود که بیماران توصیه های پزشک را نادیده می‌گیرند و یا در حال حاضر شرایط سلامتی ضعیفی دارند.

برداشتن ناقص

گاهی اوقات در اولین عمل جراحی، مقداری از بافت ها، جا گذاشته می شوند که در این صورت انجام پلیپکتومی دوم واجب است.

معاینات پزشکی لازم قبل از جراحی پولیپ روده

قبل از عمل، پزشک شما به احتمال زیاد کارهای زیر را انجام می دهد

• معاینه فیزیکی و بررسی سابقه پزشکی و سلامتی شما
• بررسی داروها
• آزمایش خون
• گرفتن تصاویری از روده بزرگ با استفاده از اشعه ایکس و یا انما باریم
• معاینه روده که با کلونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی قابل انجام است

روده بزرگ شما باید قبل از عمل به طور کامل تمیز شود. وجود مدفوع در روده باعث مسدود شدن مسیر دید می شود این آماده سازی ممکن است چند روز قبل از عمل شروع شود. دستورالعمل های پزشک خود را که ممکن است شامل هر یک از این روش های پاکسازی باشد، دنبال کنید:

• تنقیه، مایعی که برای تحریک حرکت روده به داخل روده وارد می شود
• ملین ها، داروهایی که باعث نرم شدن حرکات روده می شوند.
• داشتن یک رژیم غذایی مایع
• داروهای مسهل خوراکی که شامل مایعاتی هستند که به منظور تحریک حرکات روده خورده می شوند.

قبل از جراحی پولیپ روده چه کارهایی باید انجام دهید؟

• با پزشک خود در مورد داروهایی که مصرف می کنید، صحبت کنید. ممکن است از شما خواسته شود برخی از داروها را تا یک هفته قبل از عمل مصرف نکنید.
• شب قبل از عمل، یک وعده غذایی سبک بخورید و پس از نیمه ‌شب چیزی نخورید و ننوشید.
• لباس ‌های راحت بپوشید.
• اگر دیابت دارید، در مورد تنظیم دوز مصرفی انسولین، از پزشک خود بپرسید.
• پس از عمل، ترتیبی اتخاذ کنید که شما را به منزل ببرند.

مراحل جراحی پولیپ روده

بیهوشی

یک داروی آرام بخش دریافت خواهید کرد که به آرامش شما کمک می کند. شما خواب آلوده خواهید شد اما بیدار هستید.

چگونگی انجام عمل

از شما خواسته می‌شود که به پهلو یا به پشت دراز بکشید. یک عدد اسکوپ که یک لوله انعطاف‌پذیر بلند با یک دوربین در انتهای آن است، از طریق مقعد وارد خواهد شد و به آرامی از طریق راست‌روده به روده وارد می‌شود. این اسکوپ همچنین برای باز کردن روده بزرگ، هوا را به درون روده می فرستد.

پزشک با استفاده از اسکوپ، محل پولیپ را پیدا خواهد کرد. این پولیپ با یک حلقه سیمی از اسکوپ جدا می شود. در برخی موارد،  پولیپ ممکن است با جریان الکتریکی از بین برود.جریان الکتریکی برای بستن زخم و توقف خونریزی نیز استفاده می‌شود. سپس نمونه های پولیپ بعد از اینکه برداشته شدند، برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می شوند. وقتی که کار پزشک به پایان برسد، اسکوپ  به آرامی خارج خواهد شد.

برای برداشتن پولیپ های بزرگتر، ممکن است عمل جراحی لاپاروسکوپی مورد نیاز باشد. ابزار مخصوص جراحی از طریق برش های کوچکی وارد شکم می شوند. از این ابزارها برای پیدا کردن محل پولیپ و برداشتن آن استفاده خواهد شد.

زمان این عمل چقدر طول می کشد؟

زمان این عمل، 30 دقیقه تا 1 ساعت به طول می انجامد.

آیا این عمل باعث وارد شدن صدمه و آسیبی می شود؟

محلول مخصوص تمیز کردن، ملین ها و یا تنقیه ها اغلب باعث ناراحتی می شوند. در طول انجام عمل و بعد از آن، درد کمی وجود دارد. به دلیل هوایی که وارد روده شده است ممکن است فشار، نفخ و یا گرفتگی عضلات شکم را احساس کنید. این ناراحتی با خارج کردن گاز از بین می رود. ممکن است به شما داروی ضد درد نیز داده شود.

مراقبت بعد از عمل جراحی پولیپ روده

• در مرکز مراقبت، پولیپ ها برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می شوند.
• در منزل، حتما به دستورات پزشک خود را عمل کنید، که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• حداقل به مدت 2 تا 3 روز بعد از عمل جراحی از خوردن چای، قهوه، نوشیدنی های کولا، الکل و غذاهای تند و پرادویه خودداری کنید. این مواد غذایی می توانند باعث تحریک دستگاه گوارش شوند.
• برای انجام یک كولونوسكوپی دیگر در آینده، برنامه ریزی خواهد شد. بررسی کردن پولیپ ها مهم خواهد بود.
• پزشک در مورد نتایج عمل جراحی، در روز عمل یا روز بعد از آن با شما صحبت خواهد کرد.

در چه مواردی باید با پزشک خود تماس بگیریم؟

نظارت پزشک بر روند یهیودی شما مهم است. در صورت داشتن هر گونه مشکلی، آن را با پزشک خود در میان بگذارید و با بروز هر یک از موارد زیر، با پزشک خود تماس بگیرید:

• علائم عفونت از جمله تب و لرز
• قرمزی، تورم، افزایش درد، خونریزی بیش از اندازه یا ترشح از راست روده.حداکثر ½ فنجان در روز خون به مدت 3 تا 4 روز پس از پلی پکتومی قابل انتظار است.
• مدفوع سیاه و قیر اندود
• درد شدید شکمی
• شکم سفت و متورم
• ناتوانی در خروج گاز معده یا مدفوع
• سرفه، تنگی نفس، درد قفسه سینه و یا تهوع و استفراغ شدید

اگر فکر می کنید وضعیت شما اورژانسی است، بلافاصله با خدمات فوریت های پزشکی تماس بگیرید

بهبودی پس از جراحی پولیپ روده

• بهبود یافتن از پلیپکتومی معمولا در حدود 2 هفته طول می کشد. بیماران ممکن است بعد و مخصوصا بلافاصله پس از عمل، احساس درد داشته باشند.
• مصرف داروی ضد دردی که پزشک تجویز می کند می تواند به شما کمک کند.
• بعد از عمل، طبیعی است که مقداری خونریزی را تجربه کنید، اما اگر خونریزی خیلی شدید است و یا قطع شده و دوباره شروع می شود و یا بوی بدی دارد که می تواند نشان دهنده عفونت باشد، با پزشک خود تماس بگیرید.
• بعد از برداشتن پولیپ، برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می شود. اگر پولیپ سرطانی نباشد، بیمار پس از برداشتن پولیپ، تحت معاینه قرار می گیرد، اما احتمالا به درمان بیشتری نیاز نخواهد بود.

در صورت برداشتن پولیپ ها، هر چند وقت یک بار به انجام کولونوسکوپی احتیاج دارم؟

پزشک شما تصمیم خواهد گرفت که آیا به کولونوسکوپی دیگری نیاز دارید یا خیر. زمان بندی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله تعداد و اندازه پولیپ های برداشته شده، نوع بافت پولیپ ها و کیفیت پاک سازی روده بزرگ در روش قبلی. کیفیت پاکسازی روده می تواند بر توانایی پزشک شما برای دیدن سطح روده بزرگ تاثیر بگذارد.

اگر پولیپ ‌ها کوچک باشند و کل روده بزرگ در طول زمان عمل کولونوسکوپی به خوبی دیده شود، پزشکان معمولا برای سه‌ تا پنج سال بعد، تکرار کولونوسکوپی را توصیه می‌کنند. اگر کولونوسکوپی نشانه ای از وجود پولیپ را نشان نمی‌دهد، ممکن است  برای پنج سال آینده، به عمل جراحی دیگری نیاز نداشته باشید.

اما اگر پولیپ ها بزرگ و مسطح باشند، پزشک شما ممکن است برای اطمینان یافتن از برداشتن کامل پولیپ ها، تنها به فاصله چند ماه، تکرار کولونوسکوپی تکراری را توصیه می کند. پزشک در مورد این گزینه ها با شما صحبت خواهد کرد.

مراقبت های پیگیری پس از جراحی پولیپ روده

• اگر یک پولیپ آدنوماتوز یا پولیپ دندانه دار داشته اید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ قرار دارید.میزان خطر بستگی به اندازه، تعداد و ویژگی های پولیپ های آدنوماتوزی دارد که برداشته شده اند.
• برای تشخیص پولیپ به آزمایشات غربالگری نیاز دارید. پزشک احتمالا در صورت داشتن موارد زیر، روش کولونوسکوپی را توصیه می کند:
• اگر ظرف مدت 5 تا 10 سال، فقط یک یا دو آدنوم کوچک داشته باشید، باید کولونوسکوپی را انجام دهید.
• طی مدت سه سال، اگر بیش از دو آدنوما داشته باشید، یا اندازه آدنوم ها 4/0 اینچ (حدود 1 سانتی متر) یا بزرگتر باشد و یا آدنوم های خاصی داشته باشید، باید کولونوسکوپی را انجام دهید.
• طی مدت سه سال، اگر بیشتر از 10 آدنوم داشته باشید، باید کولونوسکوپی را انجام دهید.
• طی مدت شش ماه اگر آدنوم خیلی بزرگی داشته باشید و یا آدنومایی دارید که باید به صورت تکه تکه از بین بروند،، باید کولونوسکوپی را انجام دهید.
• مهم است که روده بزرگ را قبل از انجام کلونوسکوپی، کاملا آماده کنید. اگر مدفوع در روده بزرگ باقی بماند و باعث شود که پزشک نتواند دیواره روده را ببیند،شما به احتمال زیاد به کولونوسکوپی پیگیری نیاز خواهید داشت.

پیشگیری از پولیپ روده

شما می توانید با انجام آزمایشات غربالگری منظم، خطر ابتلا به پولیپ روده بزرگ و سرطان کولورکتال را کاهش دهید. ایجاد تغییراتی در سبک زندگی نیز می‌تواند به شما کمک کند:

داشتن عادات سالم غذایی

مقدار زیادی از میوه‌ها، سبزیجات و حبوبات کامل را در رژیم غذایی خود بگنجانید و مصرف چربی خود را کاهش دهید. مصرف الکل را محدود کنید و تنباکو را نیز ترک کنید. به طور فیزیکی فعال باشید و وزن سالم خود را حفظ کنید.

در مورد مصرف کلسیم و ویتامین D. با پزشک خود مشورت کنید

مطالعات نشان داده اند که افزایش مصرف کلسیم ممکن است به جلوگیری از عود آدنوم روده بزرگ کمک کند. اما مشخص نیست که آیا کلسیم نقش حفاظتی در برابر سرطان روده بزرگ دارد یا خیر. مطالعات دیگری نشان داده اند که ویتامین D ممکن است اثر حافظتی در برابر سرطان روده بزرگ داشته باشد.

اگر در معرض خطر شدید هستید، گزینه‌ های خود را در نظر بگیرید

اگر سابقه خانوادگی در رابطه با پولیپ روده بزرگ دارید، اتجام مشاوره ژنتیکی را در نظر داشته باشید.اگر در شما یک اختلال ارثی که باعث بروز پولیپ روده بزرگ می شود، تشخیص داده شود، باید در بزرگسالی به طور منظم، کولونوسکوپی را انجام دهید.

نگرش کلی

پولیپ،  بافتی است که بر روی پوشش روده بزرگ و مقعد رشد می کند.

افراد مبتلا به پولیپ روده بزرگ معمولا هیچ علامت و نشانه ای ندارند. اعلب پولیپ های روده بزرگ بدون ضرر هستند، اگرچه که برخی از انواع می توانند سرطانی شوند. برداشتن پولیپ بهترین راه درمان پولیپ های روده بزرگ و جلوگیری از ابتلا به سرطان است.

افرادی که در معرض عوامل خطر پولیپ روده بزرگ قرار دارند  باید به طور منظم آزمایشات غربالگری را انجام دهند، به خصوص اگر بالای 50 سال سن داشته باشند.

اگر فردی مبتلا به پولیپ است، باید از توصیه های پزشک خود مبنی بر انجام معاینه و ایجاد تغییر در سبک زندگی به منظور مدیریت وضعیت خود، پیروی کند.

این اطلاعات تنها برای ارائه اطلاعات عمومی و نه به عنوان مبنای قطعی برای تشخیص و درمان در هر مورد خاص در نظر گرفته شده ‌است. مشورت با پزشک در مورد شرایط خاصی که دارید، بسیار مهم است. هر گونه پیشنهاد یا تجربه ای در این زمینه دارید با کاربران دکتر سلام به اشتراک بگذارید.

source: