دمای طبیعی بدن انسان در حدود 98.6 فارنهایت است اما در طول روز دچار نوسان می شود. تب هنگامی ایجاد می شود که دمای بدن به بالاتر از حد نرمال برسد. تب های طولانی هنگامی که دمای بدن به آرامی افزایش می یابد، اتفاق می افتد که معمولا بین 100.5 تا 102.2 فارنهایت می شود. تب […]
دمای طبیعی بدن انسان در حدود 98.6 فارنهایت است اما در طول روز دچار نوسان می شود. تب هنگامی ایجاد می شود که دمای بدن به بالاتر از حد نرمال برسد. تب های طولانی هنگامی که دمای بدن به آرامی افزایش می یابد، اتفاق می افتد که معمولا بین 100.5 تا 102.2 فارنهایت می شود. تب زمانی پایدار هست که دمای بدن برای مدتی بیش از دو هفته ثابت بماند. تب به طور شایع حاصل تلاش بدن برای مقابله با عفونت ها و سایر بیماری هاست. با این حال در بعضی از موارد تشخیص و درمان بسیار سخت می باشد. برای اطلاع از علایم، علل و درمان تب های طولانی ادامه مطلب از بخش بیماری ها را بخوانید.
تب های طولانی در محدوده بین 100 تا 101 درجه فارنهایت می باشد. 102 درجه فارنهایت درجه دمای متوسطی برای بزرگسالان می باشد ولی همین دما برای نوزادان زیر شش ماه می تواند مراقبت های پزشکی به دنبال داشته باشد. تب درجه بالا در محدوده 103 تا 104 درجه فارنهایت می باشد. دماهای خطرناک جزئی از تب های درجه بالا می باشد که محدوده آن بین 104 تا 107 درجه فارنهایت یا بالاتر می باشد(همچنین تب بالای شدید با اصطلاح هایپرپیرکسی شناخته می شود)
در نتیجه سؤال “چه موقع نگران باشید” یا به طور بهتر “چه وقت باید دست به کار شویم” راجع به تب معمولاً در مورد تب های متوسط و درجه بالا لحاظ می شود. تب های درجه پایین که بیش از چهار تا هفت روز بیشتر طول می کشد ممکن است نیاز به بررسی توسط پزشک معالج پزشکی داشته باشد در حالی که تب های مداوم (پایین، متوسط یا درجه بالا) همیشه به معاینات بالینی نیاز دارند.
سایر اصطلاحاتی که به شرح تب یا انواع آن می پردازند عبارتند از :
تب عبارت است از وجود تب برای مدت 10 تا 14 روز که معمولا این موارد جزو تب های درجه پایین طبقه بندی می شود.
شروع ناگهانی تب به دنبال بیماری است که سبب تولید علایم افزایش دهنده دمای بدن می شود.
که همچنین تب مداوم نیز نامیده می شود، معمولا تب های طولانی هست که مقادیر زیادی تغییر نمی کند. (حدود 1 درجه فارنهایت در طی 24 ساعت).
تب بیش از سه تا چهار روز طول می کشد. بعضی پزشکان تب های متناوب که طی چند ماه تا چند سال تکرار می شود را تب های مزمن می نامند.
تغییرات دمایی متناوب طی یک روز یا بروز تب هر سه روز یکبار.
تب ها طی زمان های منظمی تکرار می شود.
تب برابر یا بالای 106.7 درجه فارنهایت می شود. این دما بسیار بالا می باشد و باعث بروز اورژانس پزشکی برای بیمار می گردد. همچنین بیش از 40 بیماری وجود دارد که تب جزیی از نام آن هاست (برای مثال تب روماتیسمی، تب مخملی، تب خراش گربه ای، تب لازا و بسیاری دیگر ) که هر بیماری تب را به عنوان یکی از علایم خود دارند.
سایتوکاین ها یا اندوژن های تب زای می توانند عامل علایم مشابه گفته شده باشند. رهاسازی سایتوکاین ها نتیجه وجود التهابات و بیماری های سیستم ایمنی است. براساس روندهای بیماری ممکن است افراد به طور همزمان دارای هر دو عامل عفونت (اگزوژن) و سایتوکاین های تب زا باشند. سایتوکاین اصلی عامل ایجاد تب اینترلوکین های 1 و 6 و فاکتور آلفا نکروز توموری(TNF) می باشد.
بعضی از مردم شاید به سختی متوجه تب های طولانی خود باشند.
با این حال برخی دیگر ممکن است علایم مختلفی را تجربه کنند که عبارتند از:
تب به تنهایی نمی تواند علت مراجعه به پزشک باشد. وضعیت های وجود دارد که باید با پزشک مشورت شود به ویژه اگر تب برای چندین روز ادامه داشته باشد. وجود تب می تواند معانی متفائتی برای بزرگسالان، اطفال و نوازادان داشته باشد.
برای افراد بزرگسال تب عاملی نگران کننده نمی باشد مگر اینکه به بالای 103 درجه فارنهایت (39.4 درجه سانتی گراد) برسد. اگر فرد تب بالاتر از این داشته باشد یا تب فرد کمتر از 103 درجه فارنهایت باشد ولی برای بیش از سه روز ادامه داشته باشد باید به پزشک مراجعه کند.
در صورتی که هر کدام از علایم یا نشانه های زیر را به همراه تب مشاهده کردید، باید به پزشک مراجعه کرد:
برای نوزادان زیر سه ماه، افزایش جزئی دمای بدن از حد نرمال می تواند نشانی از عفونت جدی باشد. در صورتی کج خلقی، خواب آلودگی، ناراحتی، اسهال، سرماخوردگی، یا سرف نوزاد به پزشک اطفال مراجعه کنید. در غیاب علایم گفته شده، در صورتی که تب بیش از سه روز ادامه داشته باشد، باید به پزشک مراجعه کنید.
در اطفالی که با شما تماس چشمی برقرار می کنند، مایعات می نوشند و بازی می کنند تب های طولانی علت محتملی برای هشدار نمی باشد ولی با این حال در صورتی که تب بیش از سه روز ادامه داشته باشد، باید به پزشک مراجعه کنید.
همچنین در صورت وجود علایم زیر حتما به پزشک مراجعه کنید:
به طور معمول تب های طولانی، نشانه ای از مبارزه بدن با عفونت یا سایر موارد اساسی است که تب به عنوان عامل کمکی افزایش یافته است.
این موارد اساسی عبارتند از :
عفونت های تنفسی می تواند عامل تب های طولانی گردد. بعضی از رایج ترین عفونت های تنفسی از جمله سرماخوردگی یا آنفلونزا ممکن است سبب بروز تب های طولانیی گردد که می تواند تا زمان مبارزه کامل بدن با عفونت طول بکشد.
سایر علایمی که می تواند نشانگر وجود عفونت های تنفسی باشد، عبارتند از:
بسیاری از عفونت های ساده تنفسی نیازی به درمان ندارند و علائم به تدریج از بین می روند.
عفونت مجاری ادراری (UTI) نیز می تواند علت زمینه ای تب های طولانی باشد. عفونت مجاری ادراری، عفونتی باکتریایی است که باکتری ها در همه جای مجاری ادراری از جمله مثانه، حالب ها، کلیه ها و پیشابراه تکثیر می شوند.
در این عفونت علاوه بر تب های طولانی، فرد ممکن است علایم زیر را نیز تجربه کند:
اغلب عفونت های ادراری به راحتی با آنتی بیوتیک ها درمان می شود. ممکن است پزشک جهت تشخیص دقیق باکتری های عامل عفونت از آزمایش ادراری استفاده کند تا به تجویز آنتی بیوتیک های صحیح بپردازد.
اغلب عفونت ها می تواند عامل تب باشد. در واقع تب پاسخ های طبیعی بدن به عوامل خارجی می باشد. در حین مبارزه بدن با این عوامل خارجی، ممکن است دمای کلی بدن افزایش یابد.
سایر منابع عفونی که می توانند سبب تب های طولانی گردند عبارتند از :
همه کسانی که علایم را همزمان با تب تجربه می کنند، درصورتی که این علایم با گذر زمان و استراحت بهبود نیافت باید به پزشک مراجعه کنند.
بعضی از داروها ممکن است طیف وسیعی از عوارض جانبی از جمله تب های طولانی ایجاد کنند. افراد می توانند اطلاعات دارویی، عوارض جانبی و تداخلات دارویی را از کتب یا داروسازان به دست بیاورند. بر اساس بررسی های انجام گرفته در سال 2018، درصورتی که تب ناشی از مصرف دارو باشد، طی 72 ساعت بعد از قطع مصرف دارو تب از بین خواهد رفت.
رشد دندان در نوزادان بین ماه چهارم تا هفتم انجام می شود که گاها سبب کج خلقی های محدود، گریه و زاری و تب های طولانی می شود. اگر تب بالاتر از 101 درجه فارنهایت باشد، احتمال اینکه ناشی از رشد دندان باشد پایین است و باید به پزشک مراجعه کرد.
دریافته شده است که دمای بدن در افراد دارای بیماری سیستم خودایمنی از جمله مولتیپل اسکلروزیس و آرتریت روماتوئید افزایش می یابد. در یکی از منابع مطالعاتی محققان آموخته اند که افراد مبتلا به نوع خاصی از مولتیپل ایکلروزیس به نام مولتیپل اسکلروزیس راجعه علاوه بر خستگی از تب های طولانی نیز شاکی هستند.
تب های طولانی از علایم شایع آرتریت روماتوئیت نیز می باشد که به احتمال زیاد ناشی از التهاب مفاصل می باشد. تشخیص آرتیت روماتوئیت و مولتیپل اسکلروزیس زمان بر هست و شاید به چندین آزمایش و ابزار تشخیصی نیاز داشته باشد. اگر این بیماری ها در فرد تشخیص داده شود، پزشک ابتدا سعی می کند تا سایر عوامل عفونی نظیر باکتری ها و ویروس ها شناسایی کند.
در مواردی که تب به آرتریت روماتوئید یا مولتیپل اسکلروزیس مرتبط است، پزشک تا زمان از بین رفتن تب، توصیه هایی مبنی بر افزایش مصرف مایعات، خارج کردن لباس های اضافی و مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) یا استامینوفن می کند.
تیروئیدیت تحت حاد التهاب غده تیروئید می باشد که می تواند در مواردی علت تب های طولانی باشد. تیروئیدیت ممکن است نتیجه عفونت، تابش اشعه، تروما، اختلالات خود ایمنی یا داروها باشد.
سایر علایم عبارتند از
پزشک می تواند تیروئیدیت را از طریق معاینه گردن و آزمایش های خونی سنجش میزان هورمون های تیروئید تشخیص دهد.
استرس مزمن می تواند سبب تب های طولانی گردد. طبق مقاله تحقیقی که از منابع معتبری در سال 2015 حاصل می شود، تب ناشی از استرس در بین زنان شایع تر می باشد. در برخی موارد کاهش استرس می تواند سبب کاهش تب گردد.
در موارد نادری تب های طولانیی که هیچ علت شناخته شده ای نداشته باشد، می تواند نشانه ای از سرطان باشد. تب پایدار می تواند نشانه ای از بیماری لوسمی، هوچکین یا لنفوما غیر هوچکینی باشد.
سایر علایمی که شخص مبتلا به سرطان می تواند داشته باشند، عبارتند از :
اگر چه بسیاری از این علایم منحصر به سرطان نیست. همه کسانی که همزمان با علایم فوق، تب های طولانیی نیز دارندباید به پزشک مراجعه کنند.
بسیاری از بیماری های مزمنی که می تواند علایمی مانند تب های طولانی ایجاد کنند، عبارتند از :
جهت از بین بردن علل این تب، تشخیص تب های طولانی توسط چندین تست مختلف انجام می شود. پزشک معمولا یک معاینه جسمانی انجام می دهد و از شخص درباره علایم اضافی و اختلالات مزمن سوال می کند. همچنین درباره داروهای مصرفی نیز سوالاتی از بیمار پرسیده می شود.
آزمایش های خونی از قبیل شمارش کامل خون (CBC) جهت اطلاع از وضعیت کلی بیمار انجام می شود که نتایج آن می تواند مشخص کند آیا به آزمایش های تکمیلی نیاز هست یا خیر. اگر دکتر نسبت به بروز عفونت مجاری ادراری مشکوک شود، آزمایش ادراری نیز انجام می گیرد.
درمان تب های طولانی متناسب با علت بروز می باشد. برای مثال عفونت های جزئی ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند در حالی که اختلالاتی نظیر سرطان به درمان های وسیعی نیاز دارند. برای کاهش علایم تب های طولانی در خانه، فرد می تواند از داروهای بدون نسخه مثل ایبوپروفن (Advil) یا استامینوفین (Tylenol) استفاده کند.
تب می تواند سبب بروز اسهال گردد بنابراین نیاز است تا آب زیادی نوشیده شود. درمان تب های طولانی در اطفال بسیار اهمیت دارد چون نسبت به تغییرات دمایی بسیار حساس هستند. تا زمان مزاجعه به پزشک، استفاده از داروهای بدون نسخه ویژه اطفال ممکن است به کنترل تب کمک کند.
تب های طولانی نشانه ای از اختلالات زمینه ای از جمله عفونت محدود یا اختلالات مزمن می باشد. تب ممکن است تا زمانی که بدن در برابر عفونت مقابله می کند، ادامه داشته باشد. برای اغلب موارد تب های طولانی جای نگرانی ندارد. با این حال اندازه گیری آن برای ثبت تغییرات و اطلاع الزامی است. هر فردی که درباره علایم مورد اشاره نگرانی دارد و این علایم برای مدت بیش از ده روز ادامه داشته است، بهتر است به پزشک مراجعه کند.
مشاهده کودکی که تب ماندگار و پایداری دارد هم برای والدین و هم پزشک متخصص اطفال عذاب آور است. از طرفی نمی خواهند فرزند را در معرض آزمایش های متعدد غیر ضروری قرار دهند که شاید علت آن فقط ویروس باشد و از طرفی دیگر نمی خواهند از انجام هر گونه روش درمانی برای درمان تب خودداری کنند. اغلب پزشکان از رویکردی عاقلانه و مرحله به مرحله جهت مدیریت کودکی با چنین علایمی استفاده می کنند.
تب پایدار به طور ساده آن تبی هست که بیشتر از حد معمول، بیشتر از 7 تا 10 روز که از یک عفونت ویروسی قابل انتظار است، طول کشیده است. آنتی بیوتیک ها معمولا صرفا به خاطر اینکه مدت ماندگاری تب زیاد شده است، تجویز نمی شود. در اغلب موارد علت خاصی برای تب یافت نشده است و البته این تب سریعا متوقف شده است.
تب با منشا ناشناخته (FUO) این گونه تعریف شده است که فرد برای مدت 3 هفته یا بیشتر تب دارد بدون اینکه علت خاصی برای آن وجود داشته باشد و بعد از یک هفته پزشکان سعی در فهمیدن علت آن دارند.
اگر پزشک طی سه یا پنج روز اول بیماری کودک شما را ببیند، ممکن است جهت تعیین چگونگی تب یا بیماری فقط به معاینه کامل جسمانی او بپردازد و سپس اگر پی به پایداری تب برد، با توجه به سایر علایم تست های آزمایشگاهی مثل تست استرپ و شمارش سلول های خونی را درخواست می کند.
بعد از انجام تمام این آزمایش، اگر کودک همچنان تب داشت تکرار معاینات الزامی می گردد، این کاری زمانی پر اهمیت می شود که پزشک بداند حال عمومی کودک رو به بدتر شدن می رود. اگر از مراجعه مجدد به پزشک متخصص اطفال خود امتناع می کنید به پزشکی دیگر مراجعه کنید یا به واحد اورژانس بیمارستان اطفال بروید.
آزمایشات اضافی که ممکن است به کار رود عبارتند از :
معاینات دقیق و جزئی جسمانی ممکن است اطلاعات بیشتری فراهم کند از جمله: یافتن زخم های دهانی، راش، غدد لنفاوی متورم یا علایم کلاسیک از بیماری های اطفال مثل بیماری کاوازاکی.
در تب های پایدار با منشا ناشناخته، پس از چند هفته آزمایش هایی برای عوامل غیر شایع انجام می گیرد که ممکن است شامل سونوگرام شکمی، سی تی اسکن برای یافتن آبسه های مخفی، کشت مدفوع، ANA (تست آرتریت)، آزمایش های عملکرد تیروئیدی و تست های آنتی بادی برای سایر عفونت ها باشد. اگر همه آزمایش های ذکر شده نرمال باشد، آزمایش ها برای علل غیر عفونی تب از قبیل آرتریت روماتوئیدهای اولیه، بدخیمی ها و بیماری التهابی روده انجام می گیرد.
سرفه مشابه با سرماخوردگی که احتمال تبدیل به پنومونی یا عفونت سینوسی دارد، ممکن است به بیماری تنفسی به عنوان عاملی برای تب اشاره کند. پنومونی مایکوپلاسمی می تواند عامل تب بالا و به احتمال زیاد علایم همراه آن باشد. پایداری این عفونت، پیش از شروع بهبودی، برای چندین هفته امری معمول می باشد.
علاوه بر پزشک متخصص اطفال وجود پزشکان متخصص عفونی و روماتولوژیست اطفال جهت تشخیص تب پایدار کمک کننده خواهد بود. برای کمک به پزشکان، هر آنچه که نیاز باشد برایشان توضیح دهید.
سوالات زیر را درباره علل احتمالی تب مدنظر قرار دهید:
– آیا او در کنار بوده است که بیمار بوده اند؟
– آیا تعدادی از واکسن ها برای کودک تزریق نشده است؟ (ممکن است پزشک به بیماری های قابل پیشگیری و اینکه باید برای جلوگیری از ابتلا باید واکسینه شود، فکر نکند)
-آیا به تازگی به کشورهای خارجی سفر کرده است؟ (مالاریا یا سایر بیماری ها)
– آیا در کنار حیوانات اهلی یا وحشی قرار داشته است؟ (بروسلوز و تولارمی)
– آیا حیوان خانگی دارید؟ (عفونت های سالمونلایی از خزندگان یا پسیتاکوسیز از پرندگان)
– آیا توسط ساس یا کنه گزیده شده است؟ (بیماری لایم، تب کیو، تب کوه های راکی)
– آیا توسط گربه خراشیده شده است؟ (بیماری خراش گربه)
– آیا غذاهایی خام یا نپخته خورده است یا شیر و آب میوه غیر پاستوریزه نوشیده است ؟
– آیا او دچار مومور قلبی است؟ (اندوکاردیت باکتریایی)
– آیا او هر دارویی را مصرف کرده است ؟ (تب دارویی)پ
– آیا چنین اتفاقی سابقه خانوادگی داشته است ؟ (تب فامیلی مدیترانه ای)
– آیا علاوه بر تب، علایم دیگری مانند تعریق شبانه و کاهش وزن نیز وجود دارد ؟ (لیمفوما)
– آیا سابقه قبلی چنین حالتی را داشته است و آیا آنها ارتباطی با زخم های داخل دهانی داشته است ؟ (سندرم PFAPA)
اگر شما یا هر کس عزیز برای شما دارای تب می باشد، برای از بین بردن تب مراحل زیر را دنبال کنید:
1- دمای بدن خود را بگیرید و علایم خود را ارزیابی کنید. اگر دمای بدن شما 100.4 درجه فارنهایت (38 درجه سانتی گراد) یا بیشتر است، شما تب دارید.
2- در تختخواب خود بمانید و استراحت کنید.
3- مایعات بنوشید. آب، چای سرد یا آب میوه را برای جبران مایعات از دست داده به هنگام تعریق بهره ببرید.
4- جهت کاهش دما داروهای بدون نسخه مثل استامینوفن یا ایبوپروفن را مصرف کنید. به دوزهای مناسب توجه کنید و همزمان با سایر داروهای ضد تب استفاده نکنید. نباید بدون مشورت با پزشک به کودکان و نوزادان آسپیرین داد. به نوزادن کمتر از 6 ماه نیز نباید ایبوپروفن داد.
5- آرام باشید و لباس های اضافی خود را درآورید مگر اینکه دچار سردی و لرزه شوید.
6- برای تسکین بیشتر حمام آب ولرم بگیرید یا از کمپرس های سرد استفاده کنید. حمام سرد یا حمام تکه های یخ یا حمام الکلی می تواند خطرناک باشد و باید از آنها اجتناب کرد.
7- مهم نیست که تب سنج شما چه عددی را نشان می دهد، اگر نگرانی دارید حتما با پزشک خود مشورت کنید.
ادامه تب پاسخ بدن در برابر مقابله با عفونت های ویروسی یا باکتریایی می باشد. تب ها همچنین می توانند از آفتاب سوختگی یا ایمن سازی واکسنی به وجود بیایند. هر کسی فارغ از سنی مشخص می تواند به تب مبتلا گردد. افراد با سیستم ایمنی متعادل ممکن است بیشتر از دیگر افرادبه تب مبتلا گردند. برای آشنایی با درمان ها و راهنمایی های خاص متناسب با سن افراد و آشنایی با علایم ادامه مطلب را مطالعه کنید.
سطح حال عمومی و علایم می تواند به شما کمک کند تا تصمیم بگیرید چگونه تب خود را درمان کنید.
اگر شما تب دارید، ممکن است علایم زیر را تجربه کنید:
اگر همراه با تب، راش های پوستی نیز ظاهر شد شما باید با پزشک خود مشورت کنید. تعیین علت ریشه ای درد توسط پزشک بسیار حائز اهمیت می باشد. سایر علایم مثل تهوع و استفراغ را شاید بتوان به سرعت با توجهات پزشکی درمان کرد. اگر تب بالاتر از 103 درجه فارنهایت (39.4 درجه فارنهایت ) باشد باید به سرعت به پزشک مراجعه کنید به ویژه اگر علایمی مانند گیجی، توهم یا تشنج به وجود آید.
دمای پایه بسیاری از افراد 98.6 فارنهایت یا 37 درجه سانتی گراد می باشد. اگرچه در برخی افراد این دمای پایه اندکی بالا یا پایین است. درماسنج های مختلف می تواند نشانگر نتایج متفاوتی باشد. اگر از دماسنج های دهانی، گوشی، یا شریان تمپورال (پیشانی) استفاده کنید دمای بدن 100.4 درجه فارنهایت (38 درجه سانتی گراد) یا بیشتر خواهد شد ولی اگر از ترمومتر آگزیلاری یا زیربغلی استفاده کنید، دما یک درجه فارنهایت یا یک درجه سانتی گراد کمتر خواهد شد.
بنابراین هر دمایی بالاتر از 99.4 درجه فارنهایت یا 37 درجه سانتی گراد سبب تب خواهد شد. بسیاری از متخصصین اطفال به استفاده از دماسنج رکتال برای نوزادان می کنند. با پزشک درباره دماسنج مناسب مشورت کنید. همچنین باید به اطلاع پزشک خود برسانید که جهت سنجش دمای بدن کودک خود از کدام نوع دماسنج بهره برده اید.
وجود تب معمولا نگران کننده نیست. دانستن راهنمایی های لازم جهت درمان تب به ویژه در اطفال، بزرگسالان سالمند و افراد دارای ضعیف سیستم ایمنی بسیار حائز اهمیت می باشد.
اگر خود یا فردی که دوستش دارید، تب دارد باید:
– راهنمای سنی را مطالعه کنید. آیا درمان این تب در خانه امکان پذیر است یا باید به پزشک مراجعه کرد؟
– مایعات بنوشید. همه افراد می توانند از مصرف مایعات و الکرولیت و آب بهره ببرند.
– پیگیر وضعیت خود در مدت زمان وجود تب باشید. صرف نظر از سن تان، اگر تب شما طی دو روز رو به بهبودی نبود، ملاحظات پزشکی را لحاظ کنید.
اگر از کنترل تب خود اطمینان ندارید، به پزشک خود مراجعه کنید. آنها می توانند به کمک شما بهترین روش های درمانی را به کار گیرند.